قرارگیری در شاهراه ارتباطی بین مناطق مختلف کشور، تنوع ایلات و مهاجرت پذیری شهر قزوین سبب شده تا آداب و رسوم متفاوتی نسبت به سایر استانهای کشور داشته باشد.
هیچ داده ای یافت نشد

مشخصات مطلب

قزوین، کهن شهر ایران با رسوم منحصربفرد خود همواره توجهات را در این زمینه به خود جلب کرده است. رسم ها و آيين‏هاى نوروزى تنها بخشی از این رسوم هستند که از روزگاران كهن به ارث رسيده است. قزوین به دلیل قرارگیری در شاهراه ارتباطی بین مناطق مختلف کشور، تنوع ایلات و مهاجرت پذیری سبب شده تا آداب و رسوم متفاوتی نسبت به سایر استانهای کشور داشته باشد.

رسوم خاص قزوینیها در روزهای نوروز عبارت است:

چهارشنبه سوری (کُل چهارشنبه یا کُله چهارشنبه): از جمله رسوم ویژه قزوینیها در این روز؛ بیرون کردن جوانان و خصوصاً دختران دم بخت از خانه است. اندکی مانده به زمان اذان مغرب، بزرگ خانه با جارو و خاک انداز جوانان را از خانه بیرون می کرد و آنها می بایست تا پایان اذان آنجا مانده و پس از آن برمی گشتند. امروزه چهارشنبه سوری نه در قزوین بلکه در تمامی شهرها دستخوش تغییراتی ناخوشایند شده است که مسئولان قزوینی درصدد بازگرداندن این مراسم سنتی و زیبا هستند که می توان گفت موفق نبودند.
سمنو پزان: سمنو پزی در نیمه دوم اسفند برگزار می شود و به دلیل طولانی بودن زمان پخت آن همراه با برپایی مراسم دعا خوانی و روزه است و اغلب کسانی که حاجت دارند این مراسم را برگزار می کنند. پس از پخت سمنو کودکان با این اشعار طلب سمنو می کنند:
نه نه جان سمنو می خوام
یار شیرین دهنو می خوام
عاشقم من به لقای سمنو
سر و جانم به فدای سمنو
سمنو بهتر از جان من است
سمنو شیرین دندان من است.

درویش خوانی: این رسم در قدیم بوده و به این صورت که گروهی از درویشان مقابل خانه ثروتمندان و افراد سرشناس اشعار در وصف امام (ع) می خوانند و از صاحبخانه پول و شیرینی می گرفتند. این کار از قبل از عید و تا بعد از سیزده به در ادامه داشت.
کوسه گلین و نوروز خوانی: نوروز خوانی در سایر شهرها نیز دیده می شود. آنچه که باعث تمایز آن با سایر شهرها می شود این است که در قزوین عده ای از روستاها و اغلب هم الموت و طالقان به شهرها می رفتند و اشعاری که نوید نوروز را می دهد، می خوانند. همراه این افراد مردی قرمزپوش با صورت سیاه شده با زغال نیز با داریه و تنبک می نواخت و شعر می خواند:
نوروز نساء باشد مبارک
امسال بر شما باشد مبارک
عمو نوروز اومده
سالی یک روز اومده
عیدی ما یادت نره

این گروه تمامی آنچه را که از مردم می گرفتند بین خودشان تقسیم می کردنند. اما امروزه بعد چند دهه کم رنگ شدن این آیینهای سنتی بار دیگر با حال و هوایی دیگر در شهر قزوین شاهدیم. می توان گفت مراسم سنتی قزوین امروزه با هدف زنده نگه داشتن آیین و به نیت کمک کردن در امور خیریه همچون کمک به کودکان کار، نیازمندان و بیماران انجام می شود.

حال و هوای نوروزی 96 (نیمه دوم اسفند 95)

امسال نیز به رسم هر سال شور و شوق و تکاپوی مردم قبل از عید بسیار قابل توجه بود. مردم قزوین از هر قشری و از هر سطح و توان مالی در تلاش بودند تا با تغییراتی در خانه و زندگی خود به استقبال سال نو بروند. در این میان شور و شوق در نیمه دوم اسفند و در  بازار سنتی قزوین پر رنگتر از سایر قسمتهای تجاری قزوین است.

قزوین در روز تحویل سال

گویا مردم به محفل گرم خانه و خانواده برگشته تا در کنار هم و به رسم دیرینه در زمان تحویل سال کنار هم باشند. چرا که در قزوین بر این باورند که در این لحظه باید چراغ خانه روشن باشد تا سال پر برکتی برایشان در پیش باشد. حتی کسانی که به تازگی ازدواج کرده اند در این زمان در خانه های خود می مانند و بعد از تحویل سال به خانه بزرگترهایشان می روند.

قزوین در ایام نوروز 96

“قزوین” کهن شهر ایران، شهر آب انبارها، پایتخت خوشنویسی ایران که تا دیروز تنها استراحتگاه شبانگاهی مسافران بود، امروز مورد توجه واقع شده است. این موضوع مدتها در قزوین مطرح بود که چرا با توجه به اینکه قزوین دارای بیشترین آثار تاریخی در ایران است، تعداد بازدیدکنندگانش در قیاس با شهرهای دیگر همچون اصفهان که بیشتر آثارش متعلق به دوره اسلامی است، کم است؟
این مسئله باعث شد تا مسئولان شهری به تبلیغ و معرفی قزوین بپردازند. از جمله اقدامات تبلیغی برگزاری جشنواره ملی اسباب بازی در دل محوطه تاریخی قزوین است تا به بهانه آن خانواده ها را به این مرکز کشانده تا در کنار بازدید از جشنواره با تاریخ و فرهنگ قزوین نیز آشنا شوند و این امر موجب سرزنده شدن شهر بر خلاف سالهای پیش شد. از جمله اقدامات حائز اهمیت در این میان می توان به برگزاری تورهای یک روزه قزوین گردی با اتوبوس به همراه راهنمای بومی و قزوین گردی با دوچرخه و همچنین کالسکه سواری در اولین خیابان طراحی شده ایران (خیابان سپه) اشاره کرد.

جشنواره ملی اسباب بازی
این جــشنواره در محوطه تاریخی سعدالسلطنه برگزار شد که مورد استقبال گسترده ای از جانب شهروندان قزوینی و مسافران و مسئولان کشور و حتی هنرمندان شد. در حین برگزاری این جشواره برنامه های دیگری از قبیل اجرای تئاتر، شاهنامه خوانی، نقالی سنتی، اجرای موسـیقی زنده، مسابقه مذهـبی نیز برگزار شد. تمامی قسمتهای این جشنواره مورد استقبال مردم واقع شد به طوری که به زحمت می شد گوشه ای دنج برای گرفتن عکس یادگاری پیدا کرد.

پنجاه به در
مراسم سنتي پنجاه به در چيزي شبيه همان سيزده به در است که در ميان مردم قزوين هنوز هم پابرجاست. قزويني ها در اين روز (پنجاهمين روز از سال جديد)، از خانه هایشان بیرون می روند و عموماً هم در مصلی قزوین گردهم می آیند. گذشتگان در این روز به شکرگزاری و دعا می پرداختند؛ به این صورت که اگر تا آن روز بارش باران زیاد باشد مردم نماز شکرگزاری به جا می آورند و از خداوند به خاطر نزول باران رحمت سپاسگزاري مي‌ كنند. اما اگر سال كم باراني باشد نماز استسقاء به جاي مي‌آورند و طلب باران رحمت مي‌كردند. اما امروز دیگر شاهد برپایی نماز نیستیم و خانواده ها به رسم هر سال در این روز به دامان طبیعت به خصوص مصلی می روند و ساعاتی را در طبیعت سپری می کنند. در این میان خوردن آش و دیماج (غذای سنتی قزوین) نیز بخشی از رسوم قدیمی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *