سلامتی ساکنان با افزایش فضاهای سبز در محدوده 3 کیلومتری از خانه ها افزایش می یابد. این نتیجه بدون در نظر گرفتن شهری یا غیرشهری بودن خانه ها به دست آمده است.
شبکه های خیابانی با تراکم بالا، برای دوچرخه سواری امن تر هستند. افزایش دوچرخه سواری، خطرات ناشی از تصادفات شدید رانندگی را به طور چشمگیری کاهش داده است.
تاثیر درختان موجود در خیابان بر ارزش خانه ها در شهر پورتلند باعث شده تا در کل، ارزش آنها بالاتر رود که این امر سالانه منجر به افزایش درآمد مالیاتی می گردد.
فرآیند حذف رسوبات و آلاینده ها از روان آبهای سطحی منجر به کاهش دمای این روان آبهای جاری در سطح آسفالت می شود که میزانِ این کاهش در دماهای متوسط و بالا، قابل ملاحظه است.
مطابق با پژوهشی در میشیگان، سطوحی با شیب 2 درصد و عمق 4 سانتيمتر، بهترين ميزان نگهداری آب باران در حدود 87 درصد را داشته اند. تركيبي از شیب کم و عمق زیاد به وضوح موجب كاهش ميزان روان آبها مي شود.
نتایج پژوهشی حاکی از آن است که افرادی که 90 دقیقه "پیاده روی" در یک "محیط طبیعی" داشته اند، نسبت به افرادی که در یک "محیط شهری" رفت و آمد کرده اند، از میزان پایین "درگیری ذهنی" برخوردار بوده اند.
مطابق با پژوهشی، هر فوت مربع از املاک و زمین های سه بلوک در سنترال پارک نیویورک، نسبت به زمین های مشابهی در پیرامون پارک، از ارزش 18 درصدی برخوردار است.
ارزش مالی درختان در شهر بیشتر از هزینه نگهداری آنها است. در مطالعه پنج شهر در آمریکا، هر دلار سرمایه گذاری شده، سودی معادل 1.37 تا 3.09 دلار داشته است.
بررسیهای صورت گرفته در کشور هلند نشان می دهد که احساس امنیت اجتماعی در مناطقی با میزان بالایی از "پوشش گیاهی" و "فضاهای سبز"، بسیار بیشتر از سایر مناطق است.
