پروژه ساماندهی علفزارهای باتلاقی و مظهر رودخانه نورژ (Norges) در فرانسه توانسته ارتباط عمیقی با منابع طبیعی و غنای فرهنگی منطقه برقرار کنند.
هیچ داده ای یافت نشد

مشخصات مطلب

پروژه ساماندهی علفزارهای باتلاقی و مظهر رودخانه نورژ (Norges) در فرانسه توسط گروه معماری Territories Landscape Architects صورت گرفته است. معماری منظر این توان را دارد که محیط پیرامون را به یک فضای شگفت انگیز تبدیل کند و کیفیت محیطی را ارتقا دهد.
این پروژه در نزدیکی منطقه دیژون فرانسه واقع شده است و معماران منظر خلاق این پروژه توانسه اند ارتباط عمیقی با منابع طبیعی و غنای فرهنگی منطقه برقرار کنند. این منطقه دارای منظره زیبا و فوق العاده ای بود اما دسترسی به آن دشوار بود بنابراین مردم محلی قادر نبودند از زیبایی های طبیعی آن لذت ببرند. از سوی دیگر قابلیت دسترسی، وابسته به فصول سال و طغیان رودخانه نورژ متغیر است.
در آغاز این پروژه، تصمیم گرفته شد که علفزارهای باتلاقی در این ناحیه احیاء شود. هدف دوم پروژه، ایجاد یک  فضای گسترده در اطراف مظهر رودخانه بود که با موفقیت انجام شد.

کاربرد عناصر چوبی برای تامین عملکردها
از آنجا که ایده اصلی این پروژه افزایش قابلیت دسترسی به این منطقه بود، از عناصر چوبی برای طراحی سطوح و مبلمان استفاده شد، بنابراین فضای باز نه تنها در دسترس قرار می‌گیرد، بلکه زیبا و مطبوع نیز خواهد بود. نقطه شروع یک سطح چوبی بزرگ  است که به عنوان یک تراس روی مظهر رودخانه و علفزارهای باتلاقی قرار دارد.

خلاقیت در ساماندهی علفزارهای مرطوب

مسیر چوبی زیبا
در ادامه پروژه، دسترسی به فضاهای دیگر پیرامونی افزایش داده شد. طراحی مسیر چوبی شبیه به اسکله است وچوب مورد استفاده برای هر دو تراس و راه پله عابر پیاده، از درخت بلوط است. ایده اصلی در کنار پیاده روی عابران این بود که گردشگر بتواند فضای طبیعی را از نزدیک لمس و تجربه کند و مرزی بین انسان و طبیعت نباشد.

جریان گذار از یک فضا به فضای دیگر
از ابتدای پروژه، مشخص بود که محوطه علفزار بسیار مرطوب است. علاوه بر این، به دلیل طغیان رودخانه، چمن‌ها اغلب به یک باتلاق موقت تبدیل می‌شدند. پیاده‌روی بازدیدکنندگان یکی از مهم‌ترین عناصر پروژه بود، چرا که امکان انتقال بین دو فضای کاملا متفاوت را فراهم می‌آورد. از یک سو، منطقه انسان ساخت، جایی بود که همه چیز پایدار و ثابت بود و از سوی دیگر ، مناطقی کاملا بکر و وحشی وجود داشت که هیجان انگیز و غیرقابل پیش بینی هستند.

قدم زدن بدون تماس با خاک
دسترسی در تراز بالاتر از خاک از طریق الوارهای چوبی، امکان تردد برای بازدید کنندگان را فراهم می کند که به نوعی یک اقدام فانتزی است.  شاید این واقعیت که کسی بتواند در چنین مکانی در فضای باز بدون تماس با زمین حرکت کند احتمالا جذاب ترین بخش این پروژه باشد.

اکوسیستم به عنوان قلب پروژه
به محض تصمیم‌گیری برای ایجاد هرگونه تغییر در فضای باز، هر معمار منظر باید تاثیر این تغییرات را در اکوسیستم در نظر بگیرد. تمام تغییرات در این پروژه مطابق با اکوسیستم، به عنوان قلب پروژه انجام شد.

خلاقیت در ساماندهی علفزارهای مرطوب

بازگشت حیات وحش به کانون توجهات
از طریق تغییراتی که به واسطه اجرای پروژه صورت گرفت، حیات وحش محلی مورد تاکید قرار گرفت.  در عین حال، طراحی هوشمندانه مسیرها اجازه دسترسی دائمی به فضای باز را فراهم می آورد، حتی در هنگام طغیان رودخانه امکان دسترسی وجود دارد.

دسترسی به رودخانه نورژ با شیوه ای ظریف و شاعرانه
هدف از ایجاد اسکله جدید توسط الوارهای چوبی دسترسی به رودخانه زیبا نورژ است. از طریق انتخاب های هوشمندانه چشم انداز جدیدی که بسیار شاعرانه و خیال انگیز و بکر است به دست آمده و  عناصر بکار رفته همچون پل چوبی بر روی رودخانه بر این شاعرانگی افزوده است تمام این اقدامات مخاطب را به تفکر و آرامش دعوت می کند.

خلاقیت در ساماندهی علفزارهای باتلاقی

تضاد هندسی در این پروژه از اهمیت خاصی برخوردار است. خطوط رادیکال مسیر چوبی در تضاد زیبا و کاملا قابل‌توجه با منحنی‌های طبیعی و مارپیچی رودخانه ظاهر شده و باعث می‌شوند فضای باز حتی جالب‌تر برای کنجکاوی و اکتشاف باشد. این پروژه از یک منظره تاثیرگذار بر انسان فراتر رفته و نتیجه نهایی بسیار تماشایی است. طراحان سعی کرده اند توجه مخاطب را به مناظر طبیعی اطراف جلب کرده و ذائقه زیبایی شناسی بازدیدکنندگان را برانگیزند. در انتها یک سوال کاملا اساسی مطرح می شود: تا چه اندازه معماری منظر امکان مداخله در فضای باز را دارد؟

منبع: +

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *