حاجتگاه یک مکان مقدس و تاریخی است که خارج از بافت روستای ابیانه قرار گرفته است. در گذشته این مکان مقدس به عنوان یک ارسن دارای ابنیه وابسته ای مانند: یک حاجتگاه که کنار آن یک قبرستان بر روی یک سکو طبیعی در کنار کوه حاجتگاه ساخته شده است و همانند تمامی مناظر آئینی دارای سه عنصر آب، درخت و فضای قدسی بوده است. این عناصر به دلایل مختلفی از جمله توسعه نادرست گردشگری در این منطقه رو به نابودی گذاشته است.
توسعه نادرست گردشگری از جمله ساخت رستوران به جای جایگاه مقدس آب که باعث منحرف شدن مسیر آب و تخریب جایگاه آب شده است و راه اندازی خیابان بین حاجتگاه و رستوران، تاکیدی بر نابودی منظر آیینی و روستایی این منطقه است.
| The loss of religious landscape due to incorrect development of tourism عکس از میثم خلیل پور و توضیح از: فرشاد بهرامی/ حاجتگاه / روستای ابیانه/ بهار 1396 |
