فلزات سنگین و روغنهای معدنی آلاینده های اصلی خاک هستند. این مقاله گیاهان مفید برای پالایش و از بین بردن آلودگیهای خاک و آب به طور طبیعی را معرفی می دهد.
هیچ داده ای یافت نشد

مشخصات مطلب

یکی از اساسی ترین منابع طبیعی برای انسان که مورد تهدید قرار گرفته، خاک است. در چندین دهه اخیر، خاک در معرض بی توجهی و آلودگی بوده است. با اینکه آلودگی در سطح جهان محدوده مشخصی ندارد، آژانس محیط زیست اروپا، فلزات سنگین و روغنهای معدنی را به عنوان آلاینده های اصلی خاک شناسایی کرده است. با علم به اینکه تعداد سایتهای آلوده، تنها در اروپا تا ده سال آینده پنجاه درصد بیشتر خواهند شد، واضح است که یکی از بزرگترین چالشهای زیست محیطی انسان در چند قدمی او قرار دارد. به همین جهت، معماران منظر باید از پتانسیلهای خود و تاثیر آن بر یافتن راه حلها آگاه باشند.

گیاه پالایی چیست و گیاهان چه نقشی در پالایش محیط دارند؟

امروزه تکنیکهای پاکیزگی برای بهبود وضعیت آلودگی رایج تر شده اند. این مقاله، راهنمای مفیدی از قابلیتهای گیاهان مختلف برای کاهش یا از بین بردن آلودگیهای خاک و آب به طور طبیعی ارائه می دهد. در نمونه ای از پارکهای حاصل از باز زنده سازی سایتهای صنعتی، بهترین مدل از این گیاهان پالایشی استفاده شده است.

بهترین گیاهان برای پالایندگی

خردل هندی

طبق مطلبی که مجله بین المللی علوم مولکولی منتشر کرده، فلزات سنگین نه تنها بر روی مکانهای صنعتی بلکه بر زمینهای زیر کشت نیز تاثیرگذار هستند و موجب گسترش خطرات برای سلامتی انسان می شوند. گونه های شب بو برای جمع کردن اثر فلزاتی خاص کاملاً مفید هستند و در عین حال در این فرآیند مقادیر زیادی زیست توده تولید می کنند. خردل هندی شاخص ترین گیاه این گروه غذایی است.
خردل نسبت به دیگر پالاینده های گیاهی، می تواند تا سه برابر کادمیم بیشتری جذب کند، 28 درصد سرب و تا 48 درصد از سلنیم را کاهش دهد و در برابر روی، جیوه و مس به خوبی مقاومت می کند. با این وجود، آنچه که ناشناخته باقی مانده بود، پالایش چرنوبیل از ماده رادیواکتیو سزیم 137، توسط خردل هندی در دهه هشتاد بود.

Salix گونه ای از بید

گیاهان آب دوست به منظر زیبایی می بخشند؛ اگر چه ارزش آنها تنها محدود به ظاهرشان نیست. آنها به عنوان گیاهان پالاینده، کاربردی جالبتر نیز دارند؛ ریشه های آنها برای (پاسخی موثر به از بین بردن فلزات سنگین و و دیزلها) زنده ماندن و جمع آوری سطوح پایین تر فلزات سنگین نیز به کار می رود. آنها با فلزات سنگین، همچون کادمیم، نیکل و سرب درگیر شده و حتی در پاکسازی فلزات سنگین مرکب مانند سایتهای آلوده به سوخت دیزلی نیز توانا هستند.
پارک Westergasfabriek در آمستردام، از یک کارخانه آلوده گاز به طرحی برتر تبدیل شد. این پروژه، تواناییهای درخت بید در بازآفرینی و پاکسازی یک سایت به کمک کاشت آن در اطراف دریاچه ها و باغهای آبی را نشان می دهد. کاشت بید در سیستمهای بزرگ مقیاس برای فاضلابهای شهری نیز مفید است؛ چنانکه پروژه های سوئدی برای انرژی و پالایش محیط بر کاشت درخت بید تاکید کردند.

درخت سپیدار

اثرات مثبت درختان سپیدار بر خاک و آبهای زیرزمینی به صورت گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. راز این درختان، ریشه های آنهاست که به طور طبیعی به بهترین شکل طراحی شده و می توانند مقادیر زیادی آب جذب کنند. طبق تحقیقات مؤسسه ملی علوم بهداشت محیط، حلالهای کلری مثل تری کلرواتیلن و تتراکلرید کربن که به عنوان  مواد سرطان زا شناخته شده اند، آلاینده هایی آلی هستند که کاشت مجموعه ای از درخت سپیدار بهترین روش برای مقابله با آنهاست.
پایگاه داده های روشهای پاکسازی در کانادا (زیست پالایی اکوسیستم آبی و زمینی) اعتقاد دارد که استفاده از سپیدار می تواند هیدروکربنهای نفتی مثل بنزن، تولوئن (toluene)و او-زایلن (o-xylene)را کاهش دهد.

چمن هندی

تحقیقاتی که پیرامون این گیاه بومی غرب آمریکا انجام شده، نشان می دهد که چمن هندی فوائد بسیاری برای خاک و ذخائر آب زیرزمینی اطراف آن دارد. افراد بسیاری می توانند چمن هندی را در اطراف خیابانها پیدا کنند اما به خاصیت آنها در پاکسازی بقایای مواد شیمیایی کشاورزی، مانند آفت کشهای معروف و علف کشهای مربوط به آترازین (atrazine)و متالوکلر (metalochlor) توجه نمی کنند.
چمن هندی یکی از 9 عضو خانواده گندمیان است که به عنوان پالاینده هیدروکربنهای نفتی شناخته شده اند. این لیست چمنهای رایج دیگری را نیز شامل می شود که از شاخص ترین آنها می توان به مثل چمن بوفالو یا گندم غربی اشاره کرد.

آفتابگردان

آزمایشهایی همچون تأثیر ریشه گاه گل آفتابگردان در تجزیه بیولوژیکی هیدروکربنهای خاک نشان می دهد که گلهای آفتابگردان، سطوح مختلف این هیدروکربنها را به طور موثری از خاک می زدایند اما آنچه که شگفت انگیز است، تنوع آلاینده هایی است که این گلها می توانند پاکسازی کنند. فلزات سنگین مثل سرب، روی، سدیم، فسفر، پتاسیم، کادمیم، مس یا منگنز به خوبی توسط آفتابگردانها جذب می شوند و با توجه به رشد سریع آفتابگردانها، می توان انها را پالاینده هایی قوی نامید.
در واقع یک گل آفتابگردان با رشد یک ماهه به قابلیتی فوق العاده برای از بین بردن 95 درصد اورانیوم در 24ساعت دست یافته (یک محصول بالقوه برای صنعت محیط زیست) که نشان دهنده قدرت آنها در از بین بردن فلزهای رادیو اکتیو، مانند سزیم و استرانسیم، از آبهای زیرزمینی و سطحی است. اگر گل آفتابگردان با ادویه های دیگر ترکیب شود یک مکان خیلی مؤثر و موفق برای استخراج زباله ها است. تقویت پتانسیلهای گل آفتابگردان به کمک دیگر گونه ها برای بسیاری از سایتها مانند معادن متروکه، کاملاً سودمند است.
هر ساله گیاهان جدیدی کشف می شوند اما گیاهانی که پیشتر کشف شده اند نیز برای تعیین توانایی گیاه در پاکسازی آلاینده ها مورد آزمایش قرار می گیرند. دستورالعمل ثابتی در این باره وجود ندارد اما همانطور که بررسی شد، نتایج به دست آمده کاملا امیدبخش بوده و  از نظر ارزش اقتصادی نیز پایدار هستند.

منبع: +

4 پاسخ

  1. گیاه پالایی فنآوری نوینی است که جدیدا مورد توجه کارشناسان مهندسی محیط زیست قرار گرفته است.
    مقاله شما در خصوص گیاه پالایی و گیاهان مورد نظر را مطالعه نمودم و از آن لذت بردم.
    من علاقه زیادی به این حوزه دارم، درصورت امکان میتوانم از نظرات شما استفاده نمایم؟
    درود بر شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *