خیابانها و معابر در نگاه ساکنان شهر به عنوان فضاهایی مرده محسوب می شوند، اما در حقیقت این فضاهای منفی، صرفاً غیرفعال هستند و منتظر تولدی دوباره هستند تا به مکانی کارکردی و جدید تبدیل گردند.

برنامه ‎ریزی این میدان به دنبال تاکید بر طراحی منظر، معماری، مهندسی و پیاده کردن طرح است. میدان نه تنها به عنوان فضایی برای جهت یابی، بلکه به عنوان یک فضا برای وقت گذراندن نیز بشمار می رود.

گردشگاه وستهاون به عنوان نمونه ای از تاثير طراحی منظر در توسعه شهری است كه نه تنها مردم را با طبيعت مرتبط می كند، بلكه باعث توسعه بيشتر محيط اطراف می شود.

برنامه ریزان شهر نیویورک به این نتیجه رسیده اند که هیچ چیز بهتری نمی تواند مانند تغییرات شهری به جای گرانقیمت ترین منطقه در نیویورک ارائه شود.

شهرها باید بعد اجتماعی طبیعت شهری را به کار گرفته و طبیعت با کیفیت و قابل استفاده را با فضاهای شهری مانند خیابانها، میدانها و نواحی مسکونی تلفیق کنند.