در روستای ماسوله همه چیز نشان از “توجه” دارد. توجه افراد به جزییات محیط ساخته شده اطراف‌شان، از ترکیب رامپ و پله برای افزایش کارایی و تامین نیازهای اقشار مختلف، تا نقش اندازی بر کف جوی آب برای افزایش غنای حسی. یک محیط مطلوب جایی است که به همه اجزای آن توجه شده باشد.
| Attention to details in landscape of Masuleh عکس: محیا بهرامی / روستای ماسوله / گیلان / بهار 1395 |
2 پاسخ
سلام خسته نباشید دوستان.
چنتا نکنه در مورد فتو کامنت به نظرم می رسه که عرض میکنم
در رابطه با عنوان و متن فتوکامت فک می کنم چنتا نقد بهش وارد هست.
اول: بخش اعظمی از اهالی بومی ماسوله که می توان ساخت و برپایی آن را به ایشان و اجدادشان نسبت داد در سال 1320 بر اثر قحطی و مسائل دیگر مهاجرت کرده و ماسوله جمعیت خود را تقریبا به طور کامل از دست داد. از طرفی بخش عمده‌ای ازبافت و بناهای تاریخی و اصیل ماسوله عمدتا در قسمت شمالی روستا واقع شده بودن که در اثر عوامل مختلف و توسعه روستا به سمت جاده و رودخانه دچار فرسایش و تخریب شده و امروزه اثر چندانی از آن‌ها باقی نیست. طی دهه های گذشته بویژه از سال 1354 که ماسوله در فهرست آثار ملی قرار گرفت روند مداخلات مدیریت شهری و سازمان‌هایی همچون میراث فرهنگی در این مکان شروع شد و بخش عمده‌ای از کالبدی که امروزه به نمایش گذاشته شده است! حاصل همین مداخلات است.
نتیجه: نسبت دادن جزئیات دارای ارزش زیبایی شناختی و عملکردی به اهالی ماسوله آنچنان منطقی و علمی به نظر نمی رسد. این نقطه نظر از آنجایی اهمیت پیدا می کند که ارائه مطلب و اطلاعات به این شکل ممکن است در ذهن مخاطب تحلیل‌هایی چه بسا اشتباه و غلط در پی داشته باشد .
دوم: حائز ارزش پنداشتن جزئیات زیبایی شناختی و عملکردی قابل روئیت در بافت کنونی ماسوله که شامل ریزه کاریی ها در کف، ایجاد رمپ، پله‌ها، سیستم دفع آبهای سطحی، ورودیها و بازشوها، تزئینات زینتی، مصالح به کار رفته و بسیاری از این دست، نیازمند تعریف معیاری مشخص بوده و ارزش گذاری به این سبک در روش علمی آنچنان قابل قبول نیست. باید توجه داشت که بسیاری از این مسیرها و فضاها در ماسوله با هدف جذب توریست و ایجاد جذابیت و سهولت تردد برای گردشگران و سهل نمودن فرایند توسعه روستا در آینده با همین هدف طراحی شده است. بیشتر این طراحی ها نیز قریب به یقین توسط همان مسئولین و نهادهایی اجرا و ایده پردازی شده است که مسئولیت حفاظت از این مکان را وظیفه خود می دانند.
نتیجه: ارزش گذاری سهل و بدون مطالعه کافی روی جزئیات قابل روئیت در فضاهای عمدتا باز طراحی شده ماسوله همان تحلیل‌هایی را در پی خواهد داشت که در نتیجه گیری بخش اول گفته شد. از طرفی پرزنت این جزئیات با ارزشگذاری غیر علمی و احساسی در دراز مدت بدون شک باعث به فراموشی سپرده شدن هویت اصلی ماسوله شده و هویتی ما ساخته! به آن تحمیل خواهد شد.
با احترام
دوست عزیز، با تشکر از وقتی که گذاشتید؛
واژه “اهالی” در ابتدا در عنوان فتوکامنت نبود و فکر میکنم تذکر به جایی دادید.
اما در مورد اینکه جزییات به چه منظوری در طراحی ماسوله وارد شدند، باید گفت به هر حال سال هاست ماسوله به یک مقصد گردشگری تبدیل شده و این توریستی بودن مغایرتی با هویتی که ازش صحبت کردید نداره.توسعه هم مفهوم جدایی ناپذیر زندگیه! پس پیوند خوردن طراحی فضاها و معماری ساختمان ها با جزییات جذب کننده ی توریست و کمک کننده به توسعه، لزوما اتفاق بدی نیست.
علاوه بر این، کار طراح محیط همینه که در کنار توجه به کاربردی بودن طراحیش، برای درگیر کردن احساسات مخاطبانش هم تلاش کنه. مطمینا حسی که از بودن در ماسوله ایجاد میشه، ماسوله رو ماسوله می کنه… و جزییات طراحی به ایجاد این حس کمک بیشتری می کنن.