منظر اطراف بزرگراه‌های تهران به عنوان اصلی‌ترین شریان‌های ارتباطی شهر، از اهمیت بسزایی برخوردارند، اما به دلیل عدم هماهنگی عناصر هنری با هم و نداشتن هدف مشخص در برنامه ريزی، ساماندهي و طراحی اين مناظر، بیننده ارتباط ذهنی موثری با این عناصر برقرار نمی‌کند و به ایجاد آشفتگی و عدم تعلق خاطر منجر می‌شود.
از جمله راهكارهایی كه برای هماهنگی این‌گونه پروژه‌های زیباسازی در شهر می‌توان اجرا كرد، استفاده از نماد و نشانه‌های هویت بخش و یادآور فرهنگ آن شهر است، ضمن اینکه خوانایی و آدرس‌دهی منطقه را نیز تسهیل بخشد. این نمادها به خودی خود بایکدیگر در ارتباط هستند و افراد مي توانند با گذر از ميان بزرگراه هاي شهر با آن‌ها ارتباط برقرار کنند.
| Urban art without identity in Tehran highway landscape عکس: احسان شریعتمداری / بزرگراه های شهر / تهران / بهمن ۱۳۹۴ |
