در این باغ تراس ها معماران به جای استفاده از موانع عمودی در جهت حفظ حریم خصوصی که در این منطقه بسیار معمول است، موانع قراردادی معماری را حذف کرده اند.
هیچ داده ای یافت نشد

مشخصات مطلب

با نگاه به بورلی هیلز می توان شهرت و اعتبار این شهر را درک نمود. تعداد زیادی از مردم درباره مشخصات ظاهری و درختهای نخل خیابانهایش اطلاعات زیادی دارند، اما این مطلب از معرفی مکانهای پیش پا افتاده اجتناب و به جای آن پروژه هایی با استانداردهای متفاوت را به شما معرفی می کند. از بیرون که نگاه کنیم، نمای لارول وی یک ساختمان نوساز سه طبقه است که در مقابل لس آنجلس در بالای یک تپه با یک تراس سبز و خوش آب و هوا است. هر محیط داخلی لورل وی باید مثل یک “جعبه جواهر”باشد، به  طور مجزا قابل فهم و به طور دقیق کارا که تجربه های حساس مهیج ایجاد کند. به اصطلاح تیم طراحی: این توصیف وسوسه انگیز است اما کافی نیست. چرا این پروژه حتی در زمینه تجملاتی اش با دوام است؟ به دلیل شیوه ساخت با هیجان و امکانات صال خارجی و داخلی است.


معماران ویپل راسل یک منظره باز مفهومی را ایجاد کرده اند که به جای استفاده از موانع عمودی در جهت حفظ حریم خصوصی که در این منطقه بسیار معمول است، موانع قراردادی معماری را حذف کرده اند. مطابق با طراحی داخلی و اضافه شدن قوام به کل پروژه، فضای باز و متعادل و تعجب آوری را می بینیم. در ادامه دلایل خاص بودن لارول وی را بررسی می کنیم:

قاعده بازی

لارول وی دارای مشخصات قابل توجه ای است که محیط های متفاوتی را ارائه می کند، اما در همان حال به سادگی به عنوان یک مفهوم کلی قابل درک است. از کلی ترین تا جزئی ترین بخش همه چیز، از یک رویکرد واحد تبعیت می کنند. این خانه از نشان دادن یک اثر صرفاً حجیم و بزرگ در اولین بیان پرهیز می کند و تمایل زیادی برای باز بودن و ارتباط داشتن با بیرون از طریق ایجاد احساس سبکی و ارائه تجربیات متفاوت دارد. این پروژه از طریق حجم های مجزا، نمای شیشه ای و محیط نامنظم به ایجاد تعدادی باغ مستقل در داخل سایت می رسد.

معماری منظر موازی با اهداف طراحی خانه

با بهره گیری از ویژگیها و ترکیبهای احتمالی پالت رنگ و مصالح، این پروژه قادر به ایجاد عمق، کنتراست و طیف وسیعی از بافتها با تنها چند عنصر است که به نوبه خود سادگی و تعادلی را برای فضا به ارمغان می آورد.

منظر متضاد

این پروژه نشان دهنده درک مناسب از چگونگی روابط بین جفتهای متضاد مانند خارج و داخل، طبیعی و مصنوعی، سبک وزن و اشکال منحنی و هندسه متعامد، است. راز این امر در این است که مقداری از هر کدام را به دیگری اضافه کرده است؛ مانند عناصر طبیعی که بخشی از محیط داخلی مصنوع است. بعضی از مواد و رنگها با طبیعت و محیط بیرون بیشتر همخوانی دارند؛ مانند چمن، آب یا آتش، در حالی که برخی دیگر به عناصر مصنوعی مانند بتن یا شیشه نزدیکتر هستند. وقتی مواد از مرز قلمرو خود عبور می کنند، فضا مبهم تر و جالب تر می شود. این استراتژیهای طراحی، مبتنی بر عمل متقابل از پدیده های دوگانه است و به طور معمول مربوط به مفهوم درونی می شود که توسط آلدو ون ایک (Aldo van Eyck) در دهه 50 به طور گسترده ای توسعه داده شد. کارهای نوشتاری و ساخته شده او بر جنبشهای امروزی اثرگذار بوده است.

کشف فضا

طراحان با استفاده از همان پالت کوچک خنثی و رنگهای زنده، کل پروژه را اجرا کرده اند. مصالح مختلف از جمله وسایل خانه با طیفی از رنگهای سبز، آبی و شکلاتی پررنگ و رنگ غالب کرم، تلفیق شده اند که با دقت و ظرافت، سکانس های متوالی کنتراست و حس سبکی را ایجاد کرده اند. یک تراس سفید و باغچه های کوچکی در اطراف خانه وجود دارد که تمام اینها توسط یک کانال آب ممتد به شکل نعل اسب احاطه شده اند. عناصری که بسیار وابسته به فضا داخلی هستند، هندسه قائمه خود را در تضاد با آن دسته عناصری که بیشتر طبیعی و دارای الگوهای ارگانیک تر بوده. حفظ کرده اند.

استراتژی افزایش فضای باز

یکی از استراتژیهایی که عمداً در لارول وی از آن اجتناب شده، تکیه بر نرده ها بود که موجب کاهش فضای باز می شدند و ارتباط بین محیط ها را قطع می کردند. طراحان روی تغییرات در مصالح سنگفرش، ارتفاع کف یا ابعاد مواد و صالح کار کردند. برای مثال، در روبروی هال خانه، یک کانال آب کوچک تنها با تغییر اندازه به یک استخر و جکوزی تماشایی برای استراحت تبدیل شده است. به علاوه، تراسی که استخرها را احاطه می کند تنها با تغییر در سطح کف، فضایی مجزا را پیرامون آتش ایجاد کرده است. با یک تغییر در کف، یک محوطه تمیز اطراف آتش ساخته شده است.

ارتباط دو محیط

مکان اختصاصی لارول وی، شامل تپه های سبز، در چشم انداز شهر نقش بسزایی ایفاء می کند. تیم طراحی با نرمی شیبهای تند را به تراسهایی که به محیط طبیعی پیرامون احترام می گذارد، تبدیل کرده است. با توجه به تقویت بصری دیوارهای حایل سفید – راه حلی که کاملاً منطبق با خانه است – وقتی که ورقه های سفید، افقی و شناور در نمای شیشه ای را می بینیم، باعث می شود که خانه را مانند بسیاری از پروژه های مشابه، آمیزه ای از تراسهای تپه ای نببینیم.
جنبه دیگر این پروژه، مقیاس تراسهایی است که با اندازه داخلی اتاقهای این خانه متناسب شده است. فضاهای باز، عملکردهای داخلی را از طریق دیوارهای شیشه ای با استفاده از راهروهای سفید در هر دو طرف آن گسترش می دهد. همچنین گلدانهای سبز، آشپزخانه یا اتاق نشیمن را با تراسهایی که نقاط سبز و بافتهای طبیعی را به داخل می کشند، مرتبط می کند. این پروژه به ما نشان می دهد که پشت یک طراحی سطح اول استوار، درک روشنی از ساخت و پویایی طبیعی وجود دارد.

منبع: +

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *