همزمان با افزایش علاقه عمومی به سفر و اکوتوریسم پایدار، معماران منظر نقشی پر رنگتر از گذشته در صنعت توریسم بازی می کنند. در این لیست که به هیچ وجه کامل و جامع نیست، تعدادی از جذاب ترین پروژه های منظر در زمینه گردشگری معرفی می شوند. نظر به اینکه معماران منظر در حال ورود به قلمروی گردشگری هستند، این پروژه ها به دلیل خاص بودن، نقش داشتن در صنعت گردشگری و احترامی که برای مناطق محلی و زمینه محیط زیست قائل هستند، مورد بررسی قرار می گیرند.
پروژه های گردشگر محور منظر
مسیرهای گردشگری ملی در نروژ
مناظر طبیعی بی نظیر و طراحی خیره کننده در طول مسیرهای گردشگری ملی نروژ با هم ادغام شده اند. هر مسیر کاراکتر خاص خودش را دارد و به دلیل منحصربفرد بودن و منظره زیبایش انتخاب شده است.
در طول هر مسیر، استراحتگاه هایی با مناظر خیره کننده توسط تیم هایی متشکل از هنرمندان، طراحان، معماران و معماران منظر تعبیه شده است که برخی از زیباترین منظرهای کشور را به وجود آورده است. عناصر معماری در این پروژه عمدتاً مینیمال و در سبک اسکاندیناوی هستند. تضاد فرمهای هندسی با منظر ناهموار را به گونه ای مدیریت کرده اند که به جای اینکه با هم در رقابت باشند، یکدیگر را برجسته تر کنند. فعالیتهای فرهنگی، محلهای اسکان و کسب و کارهای محلی نیز در طول هر مسیر توسعه یافته اند و اقتصادهای محلی را تحریک می کنند.هر کسی که راه بین دو ییلاق را از این مسیر طی می کند با زیبایی نفس گیر مناظر نروژ هیپنوتیزم می شود. این 18 مسیر مختلف نه فقط به خاطر زیبایی شان بلکه به خاطر منحصربفرد بودنشان در میان مناظر نروژ انتخاب شده اند، بنابراین شاید بهترین راه بررسی اجمالی زیبایی و درک تنوع کشور نروژ عبور از این مسیر باشد.موفقیت پروژه نشان دهنده وجود تمایل در گردشگری در حال حاضر است. بازدیدکنندگان بیشتر به دنبال یک تجربه معتبر هستند تا دیدن جاذبه های ساختگی. به عنوان نتیجه گیری، کشورهای بیشتر و بیشتری در حال رسیدن به این تصمیم هستند که گردشگران را با شاخص تر جلوه دادن منحصربفرد بودنشان، زیباییهای طبیعت و فرهنگ محلی شان جذب کنند.
اگر چه این پروژه چندان در حیطه معماری منظر قرار نمی گیرد، ولی “مسیرهای گردشگری ملی” نمونه ای بی نظیر از این هستند که چگونه این حرفه نقش رو به رشد و بسیار مهمی در پروژه های زیربنایی گردشگری ایفا می کند.
پیاده راه بالای درخت بر فراز دره غول ها (پارک ملی Walpole-Nornalup)
غرب استرالیا دارای تعدادی از منحصربفردترین گیاهان و حیوانات کشور، در کنار بسیاری دیگر از گونه های باستانی است که از جای جای استرالیا جمع آوری شده اند. به خاطر منحصربفرد بودن منظر و حیات وحش، این پارک یک مقصد پرطرفدار در میان گردشگران است. ولی در عین حال محبوبیت آن تهدیدی برای حفظ طولانی مدت منطقه است. پیاده راه بالای درخت، توسط “دونالدسون و وارن “به عنوان یک راه حل برای این مسائل طراحی شد، برای اینکه اجازه می دهد مانند گذشته از دره غولها لذت برد در حالی که به حفظ و حفاظت منطقه برای نسلهای آینده نیز پرداخته است.
حتی در طول روند پیاده سازی پروژه، حفاظت از منطقه یک دغدغه بسیار مهم برای این پروژه بود. برای اینکه در فاز ساخت و ساز کمترین اثر منفی روی محیط زیست این منطقه حساس داشته باشد، طراحان از روش ساخت و ساز آرامتری که اثرات تهاجمی کمتری داشته باشد، استفاده کردند. در پایان پیاده راهی 600 متری ایجاد شد که کاملاً برای معلولین قابل دسترس و شامل 6 پل بود که هر کدام به بلندی نوک درختان بوده و ارتفاعی بالاتر از 40 متر، طول 60 متری میان سایه انداز درختان بزرگ را به هم متصل می کنند. وزن بسیار سبک این پلهای فولادی باعث می شود که هنگام عبور به آرامی تاب بخورید. اگر مستقیم به پایین نگاه کنید، می توانید جنگل را زیر پاهای خود ببینید. همه اینها باعث القای حس معلق بودن در هوا می شوند، گویی شما هم بخشی از سایه انداز درختان هستید.
“پیاده راه بالای درخت”، از زمان بازگشایی آن برای عموم مردم در آگوست سال 1996 و با هزینه کلی یک میلیون و 800 هزار دلار استرالیا، تا به امروز یک موفقیت بزرگ برای پارک بوده است. تنوع زیستی منحصربفرد پارک، به علاوه چشم اندازهای خارق العاده و دورنماهایی از سایه انداز درختان یک جنگل باستانی … جذابیت های این پارک برای بازدید از آن هستند. “پیاده راه بالای درخت” تجربه ای خاص و فراموش نشدنی برای بازدیدکنندگان رقم می زند: پلهای معلق این اجازه را به بازدیدکنندگان می دهند که به بالای درختان غول آسا بروند و با آنها احساس نزدیکی کنند و منظری از دیدگاه کاملاً جدید را نظاره گر باشند در عین اینکه در مورد تنوع زیستی استرالیا می آموزند.
“پیاده راه بالای درختان” یک مثال عالی از این است که چگونه معماری منظر می تواند با استفاده از طراحی، میان نیاز به صنعت گردشگری و نیاز به حفظ و نگهداری طبیعت آشتی و تعادل برقرار کند. با نگاه کردن به چشم فرصت به این دو مقوله به ظاهر ناسازگار تا نگاه ستیزه جویانه، معماران منظر بیشتر مواقع قادر به پل زدن میان اینچنین شکافها و ارائه راه حلهای موثری برای حمایت از هر دو معقوله هستند.
Vallarta Malécon در پورتو
با همکاری بین “گروه معماران تراما “، استودیو 314 و گروه معماری وست 8، پیاده راهی از کنار دریا و ساحل پورتو ویلارتا تا مرکز شهر به وجود آمده که گردشگران و مردم محلی را با خود همراه می کند و به قلب شهر می کشاند.
این پروژه دو هدف را دنبال می کرد؛ ترویج و رشد صنعت گردشگری در شهر در کنار تقویت هویت محلی و رسیدگی به نیازهای روزانه اهالی.
در نهایت فضایی به وجود آمد که با طبقه بندی نیازهای عابران پیاده، این پارک، ساحلی بسیار قابل دسترس و دلپذیری است و گردشگران و مردم محلی به یک میزان از آن استفاده می کنند. Maléco منطقه زندگی شبانه بسیار پویایی دارد و نورپردازی به گونه ای طراحی شده است که اتمسفر شبانه بی نظیری فراهم و آلودگی نوری را کمتر کند. این نورپردازی جدید که شدت کمتری دارد، اختلالات کمتری برای رشد و پرورش لاک پشتهای دریایی ایجاد می کند.
یک دیوار که رفت و آمد پیاده رو را از ساحل جدا می کند، به عنوان یک سد که اثر فعالیتهای انسان را بر روی محیط زیست محلی کاهش می دهد نیز عمل می کند. طرح کاشت آن با استفاده از گیاهان مقاوم به خشکی متعلق به همان محل، نیاز به رسیدگی و نگهداری را به حداقل رسانده است. در تمام طول Malécon، مجسمه هایی از هنرمندان محلی، عناصری از فرهنگ، سنت و اسطوره شناسی محلی را به مسیر اضافه کرده اند. الگوی کاشیکاری، کفسازی سنتی است، موزاییک های کف از سنگهای رودخانه ساخته شده اند و روایتگر داستان گذشته شهر هستند. با وجود قلب شهر در یک سمت و مناظر خارق العاده اقیانوس در سمت دیگر، به اضافه زندگی محلی که از صبح تا شب به فضا حرکت می بخشد، شما به راحتی می توانید تمام روز در آنجا خوش بگذرانید.
برای رسیدن به تجربه ای خاص تر و با توجه به شمار رو به افزایش گردشگرانی که علاقه مند هستند زندگی افراد محلی را ببینند، جدایی مناطق گردشگری و محلی دیگر مانند گذشته مطرح نیست. بیشتر طراحان این موضوع را به عنوان یک فرصت برای طراحی فضاهای قابل زیست و منحصربفرد و ترویج یکسان این تجربه خاص برای گردشگران و مردم محلی می بینند.
این پروژه یک مثال عالی است که نشان می دهد چگونه طراحان می توانند فضاهای با کیفیتی ایجاد کنند که به فرهنگ محلی احترام بگذارد و آن را به بهترین شیوه نمایان کند، در عین حال که برای اهداف گردشگری ایجاد شده باشد. این قبیل پروژه ها نیاز به ایجاد فضاهایی که برای هر دو گروه جذاب باشند را به جای فضاهایی که صرفاً برای یک گروه مخاطب ساخته شده باشد، نمایان می کنند.
استخر و باغ هیلتون در پاتایا
شهر ساحلی پاتایا فقط دوساعت با ماشین از پایتخت تایلند، یعنی بانکوک فاصله دارد و یکی از مناطق توریستی پرطرفدار است. در گذشته برای زیبایی و خط ساحلی یکنواخت اش شناخته شده بود و امروزه این خط ساحلی با رستورانها و فروشگاهها شلوغ شده است و شهرتی به عنوان یکی از مقاصد گردشگری به دست آورده است.
در نتیجه، شهر ساحلی بیشترین جادویی که در گذشته داشت را از دست داده است. در هر حال افراد زیادی سعی می کنند این موضوع را تغییر دهند و منطقه دوباره همان مقصد سطح بالایی بشود که روزگاری بود. با هدف قرار دادن گردشگرانی که به دنبال تجربه فوق العاده تری هستند، کلمه ی “خیره کننده” چیزی است که در مواجهه با هیلتون که توسط شرکت زمین داران تایلندی TROP و با همکاری شرکت Open Spaceدر پاتایا طراحی شده است به ذهن می آید.
کاشت، مبلمان، ساخت و آبنماها همگی در نهایت دقت برای به وجود آوردن یک محیط آرامش بخش انتخاب شده اند که هدفش فرار به طبیعت وحشی از ازدحام شهر ساحلی است. هیچ قالب تکراری در این پروژه وجود ندارد و گویی تمام عناصر به صورت سفارشی برای آنجا آماده شده اند. در واقع چیزی که باعث می شود این پروژه اینقدر چشمگیر باشد این است که هرعنصر و متریال، هدفمند انتخاب شده و چیدمان استادانه هر کدام گونه ای از زیبایی الهی را در فضا به وجود آورده است.
استفاده بجا از آب و گیاهان سرسبز واقعاً باعث شده که این محیط حسی مانند طبیعت وحشی استوایی داشته باشد. اکثر مواقع حداقل میزان سبزینگی در فضاهای دنج و شخصی تر گنجانده می شود و نتیجه تصمیم شرکت Trop برای استفاده گیاهان گرانقیمت مسلماً ارزش هزینه های اضافی نگه داری شان را داشته است. شاید شاخص ترین بخش پروژه، یک استخر بدون لبه است که درحاشیه پشت بام جای گرفته و مشرف به اقیانوس، منظره یکپارچه ای به وجود آورده است که در شناگران حس شناور بودن در لبه زمین را ایجاد می کند.
مشخصاً طراحی شرکت TROP در هیلتون پاتایا زیبا است. هر عنصر و متریال به نظر کاملاً هدفمند انتخاب شده و هارمونی بی نظیری را با دیگر عناصر به وجود آورده است و استخر ظریف بالای پشت بام یک منظره دیدنی از اقیانوس را ایجاد کرده است. امروزه، بسیاری از گردشگران به دنبال اقامتگاه خاص و معتبر هستند و هتل هیلتون پاتایا دقیقاً همین حس را القاء می کند. ایجاد امکان گریز به طبیعت از آشوب شهر ساحلی شلوغ و این مورد که طراحی هتل هیلتون پاتایا حال و هوای مجللی دارد، به میهمانان کمک می کند احساس آرامش کنند.
این پروژه نشان می دهد که چگونه معماری منظر به طور فزاینده ای به پروژه های غیردولتی گردشگری کمک می کند. معماران منظر و طراحان می توانند تجسمی منحصربفرد در پروژه های غیردولتی ایجاد کنند و در اغلب موارد نتایج بی نظیری را به وجود آورند. در گذشته این سطح از طراحی اغلب منحصر به هتلها می شد تا در زمان و پول صرفه جویی شده باشد. ولی امروزه شمار رو به افزایش گردشگران به دنبال تجارب خاص هستند.
معماری منظر چشم اندازی منحصربفرد ایجاد می کند
معماری منظر نقش رو به رشدی در گردشگری بازی می کند و این پروژه ها فقط گوشه ای از مشارکتهای این حرفه هستند. معماری منظر اغلب چشم اندازی منحصربفرد ایجاد می کند و با تمرکز روی ایجاد فضاها قادر است میان حفظ تمامیت محیط زیست و استفاده بشر، تعادل ایجاد کند.
منبع: +