آبهای سطحی بین شهرها و آبشارها، پیوندهای استعاری با گذشته، حال و آینده ما هستند. در طول سالها، ما این آب کنارها را بدون توجه به تواناییهایی که می توانستیم در قلمرو شهری ارائه دهیم، نادیده گرفته ایم. این تقاضای عمومی اخیر برای دسترسی به کنار آب است که باعث تغییر لبه های رودخانه ای شده است که قدمتش، آنرا به قلب شهر تبدیل کرده است.
میراث صنعتی Lahnaue
رودخانه Lahn در آلمان، یک مثال از یک جنبش احیاء چشم انداز ساحلی در امتداد شاخه شرقی راین است. خطوط راه آهن در امتداد ساحلها از اهمیت سابق رودخانه لان می گوید که از اواخر قرون وسطی وسیله حمل و نقل بوده است. در حال حاضر، این سوال مطرح می شود که چه چیزی این خط ساحلی چند منظوره را به چنین مورد نامناسب و ناخوشایندی تبدیل کرده است؟ پاسخ این است که ساخت خط آهن در سال ۱۸۴۶ با خاکریز بلند در کنار رودخانه، موجب جدا کردن شهر و مردم آن از آب شده است. در نتیجه، مراتع، حومه شهر را در بر گرفتند.
با بی‌توجهی، چمنزارها به تدریج تبدیل به املاک غیرقابل دسترسی شده یا تبدیل به پارکینگهای وسیع شدند. طراحان با به رسمیت شناختن اهمیت اجتماعی و جغرافیایی رودخانه لان طرح احیای آنرا پیشنهاد دادند. تعامل زیرساختهای منظر و شهرنشینی در یک کل واحد از طریق طرح Lahnaue که شامل کل حوزه رودخانه درون شهر است و به شش بخش تقسیم می شود، مدنظر بود. نمایشگاه باغ سال ۲۰۱۴ در گیزن و منافع عمومی آن، منبع الهام طراحان برای انجام دو مرحله پروژه است.
تفکر گسترده در طرح Lahnaue
پیشنهاد کلی برای علفزار باز و گسترده در شمال که به سمت مراتع موجود در جنوب واقع شده است، تعریف مجدد مسیر ارتباطی اصلی با شهر از طریق ادغام ساختمانهای مجاور، نوسازی باغهای قدیمی، ارتباط بین میدانهای عمومی و تعریف پلهای عابر پیاده در طول رودخانه است. این پیشنهاد، مفهوم مالکیت خصوصی در کنار رودخانه را برای استفاده عمومی و اقدامات اولیه برای حفاظت درازمدت رودخانه را امکانپذیر می سازد.
یک میدان عمومی پر جنب و جوش و چند منظوره؛ اولین گام مهم در طرح Lahnaue برای ایجاد یک ورودی جدید به شهر بود. این ورودی، مردم را با رودخانه پیوند داد و یک راه حل عالی برای ایجاد حس تعلق مردم به آن محل و منطقه است. در ورودی یک میدان است که موجب جذب مردم شده است؛ میدان یک مکان گردهمایی مدنی را ایجاد می کند که توسط یک زمین بازی چهارگانه، یک باغ، یک مسیر گردش جدید در بلوارها و نماد قابل توجه (پل) محصور شده است.
محل پارکینگ سابق در حال حاضر یک زمین بازی در انتهای میدان است که کودکان در تمام سنین می توانند در آن بازی کنند. دلیل اصلی این شکل باریک، تقلید از ویژگیهای رودخانه و عناصر صخره ها است. سکو در امتداد رودخانه نه تنها جهت بصری بلکه مسیر نزدیک شدن تدریجی به سطح آب را فراهم می کند. نیمکتها و درختان به گونه ای تنظیم شده اند که به افراد اجازه دهند تا از نزدیک طبیعت را در شهر تجربه کنند. مواد مورد استفاده به جز پوشش گیاهی، بتن و چوب هستند که نیمکتها، مسیرها و لبه ها را تعریف می کنند. این امر عنصر سبز را برجسته می کند و تمامی فضا را در یک برنامه سازمانی با نیاز کم به نگهداری گرد هم می آورد. درختان سایه انداز، سایه و درختچه ها، رنگها و مقیاسهای فصلی را ارائه می دهند. آنها زمینه تجربه نسیم آرام بخش که در امتداد رودخانه در پارک می وزد را فراهم می کنند.
قسمت دوم این پروژه جدید، پل عابرپیاده و دوچرخه ای است که از رودخانه در بخش شمالی شهر عبور می کند و به طور قابل توجهی زیرساختهای شهر را بهبود می بخشد. این یکی از سه پل در طرح است. این پل یک سکو مجهز به رمپها و نرده ها است که به صورت یکپارچه یک ارتباط بین شهر و رودخانه ایجاد می کند. این پل مردم را برای لذت بردن از سواری یا پیاده روی یا گسترش روابط بین منطقه ای متقاعد می کند. درختان اطراف، شاخه های برافراشته و بازتاب آنها در آب، حس عبور از یک تونل سبز را به بازدیدکننده القاء می کند. طراحان یک فضای باز و کاملاً یکپارچه را ایجاد کرده و رودخانه شمالی را برای همه قابل دسترسی کرده اند.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
