پروژه رودخانه رز (La Rosa) در اوکلند که توسط بوفا میسکل (Boffa Miskell) طراحی شده، یک نمونه برجسته طراحی است که می تواند ما را به طبیعت نزدیکتر کند. این پروژه پایداری و بوم شناسی را مجسم کرده و یکی از معدود پروژه هایی است که ارزشهای بوم شناختی، فرهنگی و اجتماعی را دارا است و همه عوامل را برای ساخت یک فضا و لذت مردم از آن وکسب اطلاعات علمی گرد هم آورده است.
سخت کوشی همیشه نتیجه می دهد
این پروژه به طور ناگهانی از مرحله طراحی به واقعیت تبدیل نشده است، بلکه مستلزم تلاشهای فراوان طراحان و پیمانکارانی بوده که با چالش ورود به طرح، موافقت و ساخت و ساز روبرو شده اند. این پروژه مستلزم برداشت 5000 متر مکعب خاک رس طبیعی بوده است. قدم بعدی رساندن 200 متر از مسیل که قبلاً در زیر زمین جریان داشته به وسیله لوله هایی با قطر 100 تا 1350 میلیمتر به سطح زمین بوده است. بالا کشیدن آب تنها قسمت کوچکی از کل پروژه بود و با بالا آمدن یکباره آب، جلوه طبیعی در سایت دیده می شود.طراح باید به طراحی محیط اطراف یک محیط طبیعی فکر می کرد. به همان دلیل وقتی همه آبراه های زیرزمینی برداشته می شوند، نهرهای جاری باید شکل گرفته باشند و با بافتهای زمین و سنگهای انباشته شده خط کشی و هدایت شوند تا بتوانند جلوی فرسایش را بگیرند. به هر حال بستر اصلی جریان آب، ماسه و لجن بوده است، بوفا میسکل یک راه حل برای بستر رود در روشنایی روز ارائه کرد. طراحان سنگ را انتخاب کردند تا به جریان آب و محیط پیرامون آن جلوه طبیعی بدهد. این راه حل فقط جلوه آب را بهتر نمی کند، بلکه از آب در مقابل خروج از خاک رس موجود در لایه های پایینی رود محافظت می کند.
جزییات سازنده تفاوتها هستند
این پروژه یک نمونه عالی از طراحی منظر اندیشمند و بسیار دقیق است. هر چیزی مربوط به این پروژه هوشمندانه به نظر می رسد؛ جای هر تکه سنگ برنامه ریزی شده و این ویژگی است که این طرح را برای تمامی معماران منظر، افراد کم تجربه و برای آنهایی که صدها پروژه در کارنامه کاری خود دارند، یک الگو کرده است.
طراحی هوشمندانه به آسانی در نمای تخت سنگهای مجاور پلهای جدید دیده می شود. این مداخله باعث می شود بازدیدکنندگان بیشتر از صدای محیط، صدای آب در حال سقوط را بشنوند. دقت و جزییات، هم در طرح خوب کاشت گیاهان و هم در مسیر عبوری که به مردم کمک می کند از محیط لذت ببرند، به وضوح دیده می شود.
چند درخت باید از محدوده پروژه برداشته شوند، نه فقط برای ایجاد فضای قابل استفاده برای بازدیدکنندگان، بلکه برای آماده کردن چند کنده درخت که بعداً در کناره رود گذاشته شوند تا از زیستگاه های طبیعی موجودات زنده کوچک و بزرگ تقلید کنند و غذا برای مارماهی ها و ماهی هایی که در رود زندگی می کنند، فراهم شود.
قابل سکونت ترین شهر در جهان
این پروژه اولین پروژه اختصاصی رودخانه ای روشنایی روز در اوکلند است، یکی از 100 پروژه شهرداری است که اوکلند را به قابل سکونت ترین شهر جهان تبدیل کرده است. این پروژه نه فقط برای ایجاد یک رود طبیعی بلکه برای بازیافت و تضمین عدم اتلاف انرژی در آن مکان طراحی شده است. این پروژه بیشتر از اجسام طبیعی و بازیافتی ساخته شده است. اگر چه این پروژه هدف دیگری نیز دارد و موجب اتحاد انجمن اوکلند می شود.
پیمانکاران پروژه در انجمن حضور پیدا کردند تا به ساخت این مکان شگفت انگیز کمک کنند. علاقه مندان به رشد مواد مغذی در یک مکان برای تعیین موقعیت بشکه های باران پیشنهاد دادند. همچنین انجمن راجع به ساختن یک مکان دایمی برای تجمع ماهانه خود فکر کرده بودند. رودخانه موجب پیدایش تغییرات مثبت درون انجمن اوکلند شد که ثابت می کند چگونه به آسانی پروژه ها می توانند مردم را دور هم جمع کنند.
یادگیری از طبیعت
با وجود اینکه ساخت و ساز پروژه یک کار بسیار پر هزینه است اما تلاش زیاد و سرمایه گذاری در مدت طولانی قطعاً نتیجه می دهد. داشتن یک رودخانه طبیعی به جای مقدار زیادی از لوله های آبهای زیرزمینی که نیازمند به ارتقاء و تعمیر و نگهداری هستند، همیشه یک منفعت مالی است. موفقیتهای پروژه فقط با اعداد قابل محاسبه نیست، بلکه باعث پیشرفت دانش در رشته های آب شناسی و بوم شناسی نیز شده است.
مدارس نزدیک، پیش از این از فرصتهای یادگیری در پارک لذت می بردند. مدارس محلی و مراکز انجمنها به طورگسترده ای در کنترل آب، کاشت گیاهان و ساختن تکه های هنری پایدار شریک بوده اند. خیلی از مردمی که از پروژه دیدن می کنند، برای دیدن زندگی جدیدی که به آب رود داده شده است، هیجان زده هستند. منظره ای طبیعی که قبلاً مصنوعی بوده و منابع زیرزمینی رود به یک پناهگاه آرام خارج از زندگی شلوغ روزانه شهروندان تبدیل شده و به بازگشت چرخه زندگی طبیعی که قبلاً گم شده بود، کمک کرده است.
منبع: +
