طراحی منظر راه ها بخش جدایی ناپذیر از برنامه‌ریزی منظر را شکل می‌دهد که هدف آن تبدیل شهرها به مکان‌های بهتر برای زندگی است تا از لحاظ بصری چشم نواز باشند.
لابیرنت های معروف سرگرمی منظرین دوران باستان هستند. آنها سمبلی از زندگی بوده و فرد در آنها غالباً مسیر اشتباه را تجربه می کند تا بتواند راه درست را کشف کند.
ما در سفر نکاتی را در می یابیم که بی اهمیت به نظر می رسند. مکتوب کردن این نکته ها می تواند سرنخی برای تحقیقات وسیع تر در آینده به خود ما و دیگران بدهد.
به دلیل توپوگرافی منطقه هورامانات، جاده های آن دارای پیچ های تند و خطرناک هستند. عبور از آنها به صورت پیاده و سواره حس ترس و هیجان را در افراد بر می انگیزد.
راه پر پیچ و خم روستای هورامان، نقش ورودی را داشته و مانند نظرگاه هر لحظه تصویری جدید ارائه می دهد و با توجه به موقعیت کل روستا در نگاه اول درک نمی شود.
در مسیر طولانی قلعه رودخان، با وجود ویژگی‌های بستر راه و مناظر بدیع طول مسیر، راه علاوه بر جنبه عملکردی، نقش‌های دیگری را پذیرفته و اهمیت آن دو چندان می شود.
مسیر طراحی شده منتهی به قلعه رودخان، مجموعه ای از پله و رامپ در جنگلی انبوه است. در طراحی این مسیر به مولفه های محیطی بستر و شرایط اقلیمی منطقه کمتر توجه شده است.
