در آرامگاه پیر شالیار، درخت بلوط کهنسالی است که در باور بومیان، شفابخش درد کمر است. این درخت از عناصر شکل‌ دهنده منظر آیینی این آرامگاه به شمار می رود.

رعایت آداب تشرف همچون پوشش و پاکیزگی جسمانی مقدمه ای برای وصل به آسمان و حفظ حرمت مكان است. مکان و منظر پاک جایگاه انسان پاک خواهد بود.

فرش کردن هر روزه این مکان در اوقات شرعی نشان از باورهای عمیق آیینی و مردمی این دیار دارد. منظر این مکان حاصل حضور مستقیم مردم در شکل دهی به فضاست.