حس مکان به معنای ادراک ذهنی مردم از محيط و احساسات آنها در مقابل آن است، به طوری که احساس فرد با محيط پيوند خورده و يکپارچه می شود. اين حس عاملي است که موجب تبديل يک فضا به مکانی با خصوصيات حسی و رفتاری ويژه برای افراد خاص می شود.

بهره گیری از عناصر مصنوع جهت قاب کردن منظر طبیعی به بهبود حس مکان کمک می کند. با امتداد ارتباط بصری می توان بر مناظر طبیعی مطلوب را در سطح روستا تاکید کرد.