با مداخله حداقلی و بکارگیری دیوار سنگی، فضای بازی مدرسه روستای هورامان، هویت خود را نمایش داده و در عین تأمین امنیت ارتباط بصری مناسبی با معبر ایجاد می کند.
راه پر پیچ و خم روستای هورامان، نقش ورودی را داشته و مانند نظرگاه هر لحظه تصویری جدید ارائه می دهد و با توجه به موقعیت کل روستا در نگاه اول درک نمی شود.
بهره گیری از عناصر مصنوع جهت قاب کردن منظر طبیعی به بهبود حس مکان کمک می کند. با امتداد ارتباط بصری می توان بر مناظر طبیعی مطلوب را در سطح روستا تاکید کرد.
