مردم روستای پارسیان با هم روابط خویشاوندی دارند. وجود حس اعتماد باعث شده که خانه ها درب ورودی نداشته باشد و حریم خانه توسط چند پله از حریم کوچه جدا می شود.

استفاده از آجر در نما، تزئینات و کفسازی مسیر منتهی به گنبد قابوس باعث شده که بنا و مسیر به دلیل تشابه مصالح با یکدیگر همخوانی و هماهنگی مطلوبی داشته باشند.

مردم روستای پارسیان برای نان حرمت قائل بوده و پخت نان را نوعی عبادت می دانند. بنابراین جهت گیری تنور رو به قبله است تا بر حس معنوی این فعل مقدس بیافزاید.

احداث ساختمان در روستای پارسیان، آسیبی به طبیعت وارد نمی کند و همزیستی مسالمت آمیز با طبیعت اطراف دارد و از سنگ طبیعی منطقه پایکوهی برای پی استفاده شده است.

دانستن ویژگیهای گیاهان برای استفاده در معماری امری ضروری است. در معماری بومی روستای فارسیان از تنه درخت توت برای ستون و درخت بلوط برای تیر استفاده شده است.

نمادهای شهر یکی از عوامل هویت ساز منظر شهری هستند. اهمیت آنها به حدی است که وسیله ای برای ابراز همدردی و بیان احساسات انسانها با ملیتهای مختلف هستند.

سطل های زباله در باغ شاهزاده ماهان به رنگ سبز و در فواصل بین شمشادهای حاشیه مسیر اصلی قرار گرفته اند تا وجود آنها برای منظر باغ مزاحمتی را ایجاد نکند.

سنگ کلید قوس در طول سالیان به نماد هویت ساز و بومی در روسیه تبدیل شده، به طوری که حتی در نمای ساختمانی که سنگی نیست، به عنوان عامل وحدت بخش خودنمایی می کند.

در جزیره نیوهلند در سنت پترزبورگ روسیه، در جزئیات اجرایی پله از سنگ به ضخامت ۱۵ سانتیمتر استفاده شده است به طوری که سنگ کف پله از سنگ پیشانی آن مجزا نیست.

وجود مرزهای آبی و کشتی های بسیار در روسیه، باعث شده “لنگر” به یک نماد و المان هویت ساز و بومی در شهر سن پترزبورگ که پر از رود و کانالهای آبی است، تبدیل شود.