چین در حال حاضر بزرگترین توسعه و پیشرفت جهانی را در معماری منظر تجربه می کند. با میلیاردها دلار سرمایه گذاری در پروژه های زیست محیطی و فضاهای عمومی، چین نه تنها در حال تغییر منظر شهرهای خود است، بلکه به روشنی در حال تغییر دادن تصویر جهانی خود نیز هست. مناطق آبی، کلیدی برای توسعه مجدد چین است. از لحاظ تاریخی، آب ابزار مهمی برای توسعه کشاورزی و صنعت این کشور بوده است. با انتقال آب برای آبیاری به عنوان عنصری برای اصلاح زمینهای کشاورزی و به شدت آلوده شده صنعتی، شرایط راه آبهای چین به حالت بحرانی رسیده است. در نتیجه، چین تلاش بسیار زیادی می کند تا وضعیت آب را بهبود دهد و با محافظت از آن، نوع ارتباطش با آب را نیز تغییر دهد.
این پارک توسط شرکت بین المللی BLVD طراحی شده و در سال 2013 ساخته شده است، پارک Aiyi با چشم اندازی به رودخانه، تنها یکی از صدها پروژه اخیر در چین است که در حال تغییر آبراهه های شهری و برقراری ارتباط مجدد مردم با طبیعت است. رودخانه مذکور نشان دهنده یک محور مهم در شمال غرب چین است و بسیاری از شهرهای اصلی را به یکدیگر متصل می کند. آب و هوای صحرا مانند و خشک منطقه باعث می شود که برای رونق اقتصادی و کشاورزی خود متکی به رودخانه باشد. آب نقش مهمی در زندگی روزانه بازی می کند و حفاظت از آبراهه ها برای حفظ اقتصاد ضروری است. این پارک در همسایگی منطقه تازه احیاء شده از شهر قرار گرفته است و شامل شبکه ای از پیاده راههای چوبی، پلها و نظرگاه هایی است که فرصتهایی جهت کاوش منطقه غیر قابل دسترس کنار آب در اختیار مردم محلی قرار می دهد.
دستیابی به کمال
شرکت طراح این پارک برای کارش در طراحی داخلی و معماری به خوبی شناخته شده است، همانگونه که در طراحی منظر، طراحی حاشیه آب و توسعه مجدد زمین متخصص است. طراحان فلسفه خود در طراحی را دستیابی به کمال عنوان کرده اند که با یک عمل دقیق و متعادل بین هنر، علم و طبیعت به وجود آمده است. طرح بر ایجاد فضاهایی که در آن انسان و طبیعت می توانند در هماهنگی کامل همزیستی داشته باشند، متمرکز است. این شرکت دارای نوعی طراحی متمایز حسی است که با فرمهای انتزاعی، مینیمالیستی و هندسی شکل می گیرد که به آنها کمک می کند تا مجموعه ای از پروژه های منحصر بفرد و به یاد ماندنی را به وجود آورند.
برقراری ارتباط مجدد جامعه با رودخانه
همانطوری که منطقه روستایی آنجا به طور چشمگیر و سریع تبدیل به شهر می شد، بسیاری از مردم محلی ارتباط خود را با طبیعت از دست می دادند. هدف از طرحهای اولیه در این پروژه این بود که بار دیگر ارتباط مردم را با رودخانه برقرار سازد. وضعیت رودخانه پیش از توسعه مجدد بسیار نابسامان بود. رودخانه غیر قابل دسترس و آلوده بود و به برنامه ریزی، مدیریت و یا حفاظت از رودخانه کمتر فکر شده بود. برای حل این مشکل، طراحان یک سیستم راه عبوری به شکل مارپیچ و زیگزاگی که دسترسی به حاشیه رودخانه را برای مردم امکانپذیر می کرد، طراحی کردند. این طراحی لبه های سخت شهر و حاشیه رودخانه را تفکیک می کند و فاصله فیزیکی و روانی بین شهر و آب را کاهش می دهد. در حال حاضر، برای اولین بار در چند دهه اخیر، مردم محلی به رودخانه دسترسی پیدا کرده اند.
توسعه و شهرنشینی باعث شده بود که وضعیت حاشیه رودخانه و حفاظت از آن به خطر بیفتد. طراحی تلاش می کند که از محیط زیست حاشیه رودخانه محافظت و از احیای زیست محیطی آن حمایت کند. استفاده از مسیر در بالاتر از سطح رودخانه و چشم اندازهای آن تاثیر انسان بر روی سایت را به حداقل می رساند و در عین حال به روند زیست محیطی طبیعت اجازه می دهد که به طور حیات خود ادامه دهد.
این طرح همچنین در تلاش است که منظر طبیعی منطقه را از طریق شاخص کردن عناصر طبیعی و نه رقابت با آن به نمایش بگذارد. شبکه معابر و نظرگاه ها مجموعه منحصر بفردی از دیدها را به وجود آورده اند و منظر محلی از رودخانه ها و کوهها را شاخص می کنند. در نهایت، با اجازه دادن به مردم محلی برای ماراجویی و تجربه در حاشیه رودخانه، این طراحی در تلاش است تا درک تازه و درستی از محیط زیست طبیعی را تقویت و پرورش دهد. گروه طراحی امیدوار بودند که یک نقطه برجسته متمایز و به یاد ماندنی را برای شهر ایجاد کنند. ولی بسیار ضروری بود که این سایت را با مناطق توسعه یافته شهر پیوند بزنند تا میراث منطقه پابرجا بماند.
طراحان از سایت به عنوان فرصتی برای به نمایش گذاشتن بهترین بخش منطقه استفاده کردند؛ توصیف طراحی به عنوان یک مفهوم انتزاعی از فرهنگ محلی، تاریخ و سنت. عناصر معماری، رنگها و همه اشکال از عناصر فیزیکی و سنتهای فرهنگی شهر و آن منطقه الهام گرفته است. حتی الگوی مسیرها نیز به تقلید از حرکات موزون آب و برخورد امواج در برابر سواحل ایجاد شده است. توالی سکانس های دقیق فضایی از طریق مسیرها و نظرگاه ها، تجربه ای منحصر بفرد از رودخانه را به وجود می آورد که پیش از این ممکن نبود. گروه طراحی امیدوار بود که پارک کنار رودخانه تنها نقطه عطف در شهر نباشد، بلکه دوباره مردم محلی با رودخانه ارتباط برقرار کنند. تمرکز تنها در تغییر ظاهری زیست محیطی در حاشیه رودخانه نیست، بلکه تغییر و تحول رابطه مردم با محیط موضوع اصلی است.
مشکل است که بتوان مشخص کرد که چقدر ارتباط مردم چین با محیط تغییر کرده است اما به نظر می رسد سرمایه گذاریهای عظیم در پروژه های حفاظت از محیط زیست در چین نشان از تغییر در حال وقوع دارند و چین در آینده به یک کشور پیشرو در طراحی با رویکرد حفاظت محیط زیست تبدیل خواهد شد.
منبع: +
