دانشگاه ها و فضاهای آموزشی دارای دو گونه فضای شاخص هستند. فضایی برای تدریس و درس خواندن که با توجه به استانداردهای خاصی طراحی شده اند و فضاهای بازی که دانشجویان و دانش آموزان از آنها برای هواخوری، گذران وقت بین کلاسها و انجام فعالیتهای سرگرم کننده استفاده می کنند. عموماً در استانداردهای فضاهای آموزشی در گذشته توجه چندانی به فضاهای باز نمی شد و اغلب این فضاها به سبب اهمیت کم در طراحی، به فضاهایی متروکه تبدیل می شدند که تنها از آنها به عنوان فضاهای ارتباطی و عبور و مرور استفاده می شد. در پی گرایشات بین‌المللی معاصر در طراحی محوطه های دانشگاهی، دانشگاه ولونگانگ (Wollongong) در حال بررسی برنامۀ جامع برای خلق فضاهای جمعی و ساخت و سازهای مرتبط با آنها است که بتواند به خلق محیط هایی منجر شود که در آن مردم به یادگیری، کار، تفریح، فعالیتهای جمعی و ارتباط با یکدیگر بپردازند.
پروژۀ East End که توسط گروه معماری منظر تیلور برامر طراحی شده است، این پارادایم را با خلق مقصدی نو و پرجنب و جوش در محوطه دانشگاه به منصۀ ظهور رسانده است. قبل از اجرای طرح، مکان موردنظر با نام ملال‌آور حیاط مهندسی شناخته می‌شد و تنها مکانی بود که مردم فقط از آن عبور می‌کردند. اما اکنون پروژۀ East End به این مکان حیاتی دوباره بخشیده است، این مکان به عنوان یکی از خوشایندترین مکانها در محوطۀ دانشگاه شناخته می شود که شهرت آن برای مناظر الهام بخش و لذت بخش فضاهای بازی است که در آن وجود دارد.
در بخش مرکزی سایت زمین بازیهای چند منظوره با سکوهایی از چمن، لبه های مارپیچ بتنی برای نشستن و سطوح چوبی زاویه داری در کف برای لم دادن روح تازه‌ای به آن بخشیده است. فرم مبلمانها به گونه ای است که امکان نشستن، تعامل با دیگران یا به صورت ساده لذت بردن از طلوع خورشید و هوای آزاد را مهیا می سازد. شکل سازۀ رمپ با روکش فلزی در همنشینی با محل لم دادن چوبی، حسی از شگفتی و جذابیت را پدید می‌آورد.
کافه ای که در حاشیۀ شمالی فضا تعیین شده است، مناطقی برای نشستن در فضای سر پوشیده و همچنین فضای باز ایجاد کرده است. در حال حاضر این محوطه به مکانی لذت بخش تبدیل شده است که در عصرها با جلوه های ویژۀ نورپردازی، به عناصر مختلف روح تازه ای بخشیده و به سبب آن تجربه ای منحصر‌بفرد در محوطۀ دانشگاه پدید می آید.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
