در ۱۸ سپتامبر، معماران منظر یا متخصصین فضای سبز و طراحان دیگر روز پارک به جای پارکینگ را جشن می گیرند. شرکت معماری منظر به اسم رابر روز پارک به جای پارکینگ را در سال ۲۰۰۵ بنا نهاد، این روز در واقع رویدادی است که در آن فضاهای پارکینگ به پارکهای مینیاتوری یا پارکلت ها تبدیل می شوند. این رویداد ارزش فضاهای عمومی طراحی شده حتی در اندازه ۱۳۰ متر مربع را نشان می دهد. روز پارک به جای پارکینگ نشان می دهد که چه مقدار فضای مشترک ما گنجایش نگهداری ماشینها را دارد – تقریباً ۳۰ درصد کل سطح محیط ساخته شده ما ـ و در عوض از چه تعداد از این فضاها می توان برای بهبود اوضاع جامعه و اعضای جامعه بهره برد.
انجمن معماران منظر آمریکا از معماران منظر خواست تا نحوه تغییر شکل فضای پارکینگ را با هشتگ #ASLAPD در رسانه های اجتماعی به اشتراک گذارند. در این مطلب نیز به چند نمونه از این آثار اشاره می شود:
نمونه ای از این پارکلت ها متعلق به انجمن ماهان ریکل در بالتیمور با عنوان “بازگشت به مبنا یا اصل” بود. شرکت، پارکلتی برای استفاده عموم ایجاد کرد که در واقع محیطی امن و خوشایندی را در کنار خیابان برای عموم فراهم می کند و نشان می دهد که چطور فضای عمومی شهری می تواند منعطف باشد. شرکت از پارکلت برای انجام ورزشهایی مثل یوگا در صبح، محلی برای ناهار در ظهر و مسابقه کورن هل (یک بازی آمریکایی است که شبیه بازی گلف می باشد منتها یک صفحه دارای سوراخ می باشد که روی چمن گذاشته می شود و بازیکنان توپ خود را باید داخل آن بیندازند) استفاده کرد.
دپارتمان منظر در دانشگاه تمپل در فلادلفیا شامل معماران محلی، معماران منظر، متخصصین باغبانی، هنرمندان و شهروندان، یک پارکلت دو روزه در دویلستون، ایالت پنسیلوانیا ایجاد کردند. برگزارکنندگان در این فضا یک سری برنامه های جالب از جمله موسیقی زنده، گفتن داستان برای کودکان و بسیاری فعالیتهای دیگر ترتیب داده بودند. این پارکلت و صدها مورد دیگر در سراسر کشور موجب می شوند تا افراد جامعه در کنار هم جمع شوند و از آن طرف، این امکان را می دهد که بتوان از طریق فضای عمومی کارهای فرهنگی شایسته و در خور مردم انجام داد.
یکسری دیگر از پارکلت ها این امکان را به عموم دادند تا از مشکلات زیست محیطی اطلاعاتی کسب کنند. پارکلت SWA واقع در هوستون به عموم مطالبی راجع به اهمیت گرده افشانهای شهری مانند زنبورهای عسل، خفاشها و پروانه ها یاد داد. بخشی از ۱۳ پارکلت که کل فضای SWA را شامل می شدند به طور برجسته نیمکتهایی با موضوع گرده افشانی، علامتهای آموزشی و گیاهان مناسب برای گرده افشانها را دراختیار عموم قرار داده بودند تا به راحتی از آنها استفاده کنند و بتوانند به طور ویژه از این موضوعات آگاه شوند.
در لس آنجلس، استودیو ریوس سلمنتی هیل برنامه ای تهیه کردند تا در این برنامه به مردم مزیتهای تحت کنترل در آوردن فاضلابهای ناشی از بارندگی را نشان دهند که برای بسیاری از آمریکاییها دردوران خشکسالی تاریخی کالیفرنیا از جمله مسائل بسیار مهم به شمار می رفت. این تیم برای اینکه بتوانند این رقم را در اختیار عموم قرار دهند، بالونهای ابری شکل را در بالای فضای موردنظر ایجاد کرد که مقدار آب مورد نیاز برای ذخیره هر روز را نشان می داد؛ ۱۰۵ گالن برای ۵ بار لباسشویی، ۳۰ گالن برای یکبار حمام کردن در روز و غیره.
دانشجویان معماری منظر از دانشگاه نیومکزیکو، فضایی خلق کردند تا بتوانند به طور ملموس تاثیرات تغییرات آب و هوایی را به عموم نشان دهند. ذوب شدن یخهای قطبی و افزایش سطح آب دریاها به عنوان یک موضوع در این فضا مطرح شده بود. دانشجویان در پارکلتهای موردنظر بلوکهای یخی را به صورت آویزان نصب کرده بودند که در طول روز در حال ذوب شدن بود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید:
