سابقه صنعتی و نقش پررنگ نیروی آب در ناحیه پارک جدید مجموعه ساحلی Tikkurila به شدت قابل مشاهده است. بخش نخستین ساحلی تیکوریلا در سال 2020 بر روی عموم مردم باز شد و بخش شرقی پارک شامل دو منطقه ساحلی ورنیسارانتا (Vernissaranta) و واریتانانتا (Väritehtaanranta) و یک پل عابر پیاده است که در سال 2021 در دسترس مردم قرار گرفت.
این پارکها به همراه پل ورنیسا عنوان ساختار زیست محیطی 2022 کسب کردند که یک عنوان مهم و شناخته شده در فنلاند است و توسط هیئت منصفه ای از احزاب مختلف درگیر در منظر صنعتی فنلاند اعطاء می شود. هیاتی شامل احزابی چون جامعه معماران فنلاندی، وزارت محیط زیست، جامعه معماران منظر فنلاندی و جامعه معماران منظر صنعتی فنلاند که طراحی، اجرا و نگهداری پروژه ها را در نظر می گیرند.
ساحل شمالی رودخانه به نام Vernissaranta (روغن بذر کتان = Vernissa) قسمتهای مختلف سایت کارخانه قدیمی روغن بذر کتان را به هم متصل می کند. پارک وی جدید از ساختمان نمادین کارخانه که اکنون به عنوان مرکز فرهنگی فعال است، شروع می‌شود.
این مسیر به شکل یک پل بر روی سد قدیمی منطقه تا محل دودکش قدیمی که زمانی برای آتش حاصل از روغن بذر کتان مورد استفاده قرار می گرفت و اکنون بازسازی شده است، ادامه می یابد. شکل و فرم گرد دودکش در میزهای پیک نیک گرد و آجری سایت تکرار شده است. این منطقه پیک نیک جدید پارک همچنین دارای یک کباب پز در فضای باز و پله هایی سنگی به سمت صخره های رودخانه است.
حفظ حاشیه ساحل
قبل از اینکه پارک ورنسیارانتا ساخته شود، بخشی از سد قدیمی رودخانه برچیده شد و هر دو بخش ساحلی رودخانه به طول 12 و 14 متر حفظ شدند و رودخانه کروا به حالت طبیعی خود بازگردانده شد. با طراحی جدید پارک، سد برداشته شده و رودخانه جاری به عنوان محور مرکزی پارک تعیین شد. همچنین نظرگاه ها و قسمتهای جدید برای نشستن در انتهای مکان سد نیز در نظر گرفته شد. پارک جدید با این زمینه فرهنگی و تاریخی به خوبی وفق پیدا کرده است و مردم را به آب نزدیک می کند تا از رودخانه جاری و محیط طبیعی آن لذت ببرند.
پارک واریتانانتا در مقابل ورنیسارانتا طبیعی تر است. سازه های جدید به شکلی ظریف و ماهرانه در منظر قرار گرفته اند و درختان موجود حفظ شدند. منطقه و منظر اطراف استخر با سازه نشیمن جدید نوسازی شده است و کیفیت آب استخر به وسیله دستگاه بیوفیلتراسیون که در زیر محل نشستن جدید بنا شده، بهبود داده شده است و باعث شده این سد قدیمی و تاریخی به عنوان نقطه عطف جدید احیاء شود.
پل عابر پیاده ورنیس به عنوان یک نشانه شهری در اطراف ریل قطار که نواحی پارک را به هم متصل می کند، جانمایی شده است. نرده های این پل از جنس فلز کورتن و سطح آن از بتنی محافظت شده است که در شب روشن می شود. در آینده این پارک وی، از زیر این پل به سمت قسمت غربی پارک تیکوریلا ادامه پیدا می کند.
در کنار رودخانه، چمنزارهای متنوع و گیاهان و گلهای چند ساله کاشت شده اند. سنگهای حاصل از تخریب سد قدیمی به عنوان محل نشستن و سنگهای پله و مسیر حرکت استفاده شده اند و مناطق صخره ای در امتداد ساحل رودخانه برای توسعه و ایجاد یک محیط ساحلی طبیعی آزاد گذاشته شده اند.
