معرفی پارک جنگلی بریلون
این پارک چشم اندازی از ترکیب یک دره از مزارع باز با دامنه های تند جنگلی است. در مرکز این دره یک مجموعه آب درمانی با درختان زیبا و چمنزارهای گل معطر وجود دارد. جنوب این پارک را جنگل ها و مراتع وسیع پوشانده است. از این پارک می توان دیدهای مهم شهر اعم از کلیساها، تپه ها و یک تاب بلند را مشاهده کرد. این پارک تقابل جنگل در برابر چمنزار از نظر به هم پیوستگی و تراکم را به خوبی نشان می دهد.
سیزده ایستگاه در پارک جنگلی بریلون وجود دارد که این ایستگاه ها وضوح، هماهنگی، ماجراجویی و تفکر را نمایش می دهند و می‌توان از آنها چیزهای شگفت انگیزی اعم از صداها و عطرها را کشف و تقابل میان نور و سایه را درک نمود.
1. قاب کردن منظره (Landscape Window)
در اولین ایستگاه پارک جنگلی بریلون، پنجره ای چوبی وجود دارد که در ابتدای مسیر یک چشم انداز کلی به بازدیدکننده می دهد و می تواند قبل از شروع بازدید ایستگاه های دیگر، مکث ایجاد نماید.
2. مسیرهای جنگلی
در اولین تماس با جنگل، پل های باریک، بازدیدکنندگان را به سمت مسیری پر از رمز و راز هدایت می کند. این پل ها بر روی زمین و سنگ های پوشیده از خزه و سرخس ساخته شده اند که باعث ایجاد فضای رمانتیک و اسرارآمیز می گردد.
3. صدای پریان (Fairy sound)
هنگام پیاده روی در مسیر جنگل، بازدیدکنندگان با زنگوله هایی که به صورت زیگزاگی به درخت ها بسته شده اند مواجه می شوند که به هنگام وزیدن باد به صورت طبیعی به صدا در می آیند و باعث تلطیف فضا و جذابیت مسیر می گردند.
4. نظرگاه
پس از اتمام مسیر جنگل، بازدیدکننده از باریک بودن فضای جنگل خارج شده و وارد فضای باز چمنزار می شود و از سمت سایه (جنگل) به سمت نور (چمنزار) حرکت می کند.
5. تاب بازی
در ایستگاه بعدی بازدیدکننده با یک تاب بزرگ از یک دامنه بلند و باریک علفزار روبرو می شود که منظره ای نفس گیر از اعماق علفزار را نشان می دهد. در این ایستگاه بالشتک پرش به صورت مورب در مسیر بازدیدکننده وجود دارد که باعث می شود بازدیدکنندگان احساس پرواز کنند.
۶. چشمه (Spring source)
در لایه بعدی این پارک، چشمه ای وجود دارد که باعث طبیعی بودن فضا گشته و مکانی جذاب از نظر طراوت و شادابی ایجاد می کند.
۷. مسیر عنکبوت (Path spider)
در دامنه شرقی این پارک مسیری وجود دارد که به علت طراحی خاص آن به مسیر عنکبوتی معروف است و دارای تقاطعی غیرمعمول بوده که باعث ایجاد 3 مسیر مجزا برای استراحت کوهنوردان و مسیریابی آنان است. خاصیت این مسیر ایجاد تعجب و رازآلودگی برای بازدیدکننده است.
۸. تاج پریان (Fairy wreath)
در ایستگاه بعدی بازدیدکننده با حلقه هایی در بالای سر خود مواجه می شود که به تاج های پَری (Fairy wreath) معروف است این حلقه ها که جنس آنها از شیشه های اکریلیک است، به هنگام روشنایی، نور خورشید را جذب می کند و به هنگام تاریکی آن را بازتاب می دهند. همین موضوع باعث درخشش این حلقه ها گردیده و باعث نامگذاری این حلقه ها به حلقه های پَری شده است.
9. فضای مکث
در ایستگاه بعدی مکانی برای مکث بازدیدکننده در نظر گرفته شده است که کاملاً طبیعی بوده و برای ایجاد آن از نیمکتی کاملا چوبی استفاده شده است. این نیمکت داخل دایره ای که توسط تراشه های چوبی ساخته شده است، قرار دارد.
10. تجربه رنگ
در ادامه جنگل با فضایی مملو از درخت های گیلاس وحشی روبرو می شویم که وجود میوه های خوراکی و رنگ های روشن آنها در فصل پاییز دلیل خوبی برای استراحت بازدیدکننده روی نیمکت ها است.
11.فضای آرامش و مدیتیشن
در انتهای جنگل فضایی وجود دارد که در بالای سر بازدیدکننده سایبان هایی به رنگ قرمز، از جنس پارچه و به صورت کاملاً ابتدایی نصب شده است. این فضا باعث برقراری ارتباط بازدیدکننده با آسمان و ابرها (در بالای سر) و علفزار و جنگل (در پایین) می گردد و عطر و بوی علفزار باعث تقویت فضا شده و مکانی مناسب را برای استراحت فراهم می کند.
12. دید به بافت قدیمی شهر
در ایستگاه بعدی دریاچه ای را می بینیم که رو به منظره ی کلیسا سنت پیتر و سنت اندرو و بافت قدیمی شهر است و وجود نیمکت در اطراف این دریاچه امکان لذت بردن از فضا را برای مدت طولانی فراهم می کند.
13. دریاچه با بیشه گیلاس (Lake terrace with Cherry Grove)
در آخرین ایستگاه دریاچه دیگری دیده می شود که بدون حصار برای القای حس بیشتر و دسترسی مستقیم به آب در کنار یک باغ گیلاس وجود دارد و در ابتدای مسیر منتهی به این دریاچه یک درخت ظریف به عنوان المان مشاهده می شود.
نقاط قوت پروژه
- درگیری حواس شنوایی و بینایی بازدیدکننده
- استفاده از مبلمان همرنگ طبیعت به منظور القای حس طبیعی بودن محیط
- کمترین تخریب به منظور حفظ اکوسیستم
- ایجاد تنوع و سرگرمی با محیط
نقاط ضعف پروژه
- استفاده از فولاد در برخی قسمتها سازگار با فضای طبیعی نیست که می توان از فولاد با روکش چوب استفاده کرد.
- عدم وجود حصار در اطراف آبنماها اگر چه دسترسی به آب را برای برقراری ارتباط بیشتر فراهم می کند ولی برای کودکان تا حدودی خطرناک محسوب می شود.
