این پروژه همچون مجسمه ای برای زندگی در آن است. این پروژه مهیج روبروی پارک مرکزی نوساز چیپندل سیدنی و یک عمارت الهام بخش برای یک کلکسیونر هنری به وجود آورده است. نمای پشتی این مجسمه بتنی، نور را عنصر اصلی تزئینی در فضاهای آرام زندگی و سالنهای به یاد ماندنی با یکپارچگی فضای پویای داخلی قرار داده است. ظاهر بتنی ایندیگو اسلم با تغییرات و تزئینات ایجاد شده توسط نور، سایه، آفتاب و ابر زنده است و پارک شهری جدید در آن سوی جاده با پس زمینه ای پر جنب و جوش در زندگی عمومی وجود دارد. نزدیک خیابان، یک صفحه نمایش فولادی طرح دار، منجر به هدایت بازدیدکننده به یک سرسرای سخاوتمندانه و تزیین شده می شود. در آنجا، فضا به یک راهرو کم عرض و باریک قبل از یک بازشو ناگهانی به یک پلکان که با چراغهای سقفی پنهان روشن شده، تبدیل می شود. این اتاق یک فضای منحصربفرد در معماری مسکونی استرالیا است؛ بزرگ و ساده در مقیاس و گستردگی، اما دعوت کننده و مهیج تا حدی که شخص را به سمت بالای ساختمان هدایت می کند.
به عنوان نقطه مقابل این توالی فضایی نمایشی، فضای نشیمن پیش رو فضای غیررسمی و صمیمی است. اتاق خواب طبقه همکف را اشغال کرده و به پارک عمومی سمت شمال مشرف است. سطوح و صفحات صاف و منحنی روی نما به عنوان صفحه نمایشی عمل می کند که پوشیدگی و سایه برای ساکنین ایجاد می کند. در طبقه دوم، اتاقهای نشیمن و ناهارخوری مشرف به پارک هستند. نورگیر سقفی آشپزخانه و اتاق مطالعه به ساختمان رو کرده و در سراسر سالن پله ایجاد دید و منظر می کند. دید رو به جنوب، یک باغچه کوچک مسطح و گاراژ خودرو در کنار خیابان را نشان می دهد.
فضاها در عین بزرگی متظاهر نیستند. فضای داخلی ساده و واضح و خوانا است؛ کفها آجر فرش و دیوارها اندود شده و لوازم ساده هستند. چشم انداز پایداری این بنا ۱۰۰ ساله است. مصالح به گونه ای انتخاب شده اند که برای دوام و تحمل مناسب باشند، از اینرو از عناصر مکانیکی نسبت به دیجیتالی بیشتر استفاده شده است. این پروژه در یک سطح ستودنی از طراحی سازگار با محیط زیست و نور طبیعی، تهویه، برداشت آب باران و پایبندی به اصول طراحی خورشیدی و کاهش انرژی و آب مصرفی ساختمان قرار دارد. گرمایش و سرمایش ژئوترمال نیز در طراحی و آب گرم خورشیدی و سلولهای فتوولتائیک مستقر بر روی سقف گنجانیده شده است.
این پروژه در ایجاد فرصتی نادر برای اضافه کردن یک عمارت بزرگ با کیفیتهای مادی و شایستگی معماری به محله ناهمگون چیپندل است و در جان تازه بخشیدن به این بخش از سیدنی به عنوان یک مکان مورد علاقه معماری و فرهنگ، نقش دارد. برای کشف یک راه خلاقانه جدید از طراحی پوسته ساختمان، یک زبان ایجاد شد؛ چیزی که سابقاً تخت بوده، سه بعدی ساخته شده و چیزی که سابقاً خالی بوده فضا به وجود می آورد. منحنی و چین و شکن های پوسته بتنی، برای ایجاد حریم خصوصی، بازشو به نور، تشکیل یک بالکن یا حفظ چشم انداز، همانگونه که اتاقها نیاز دارند، استفاده می شود. استفاده از بتن به دلیل شکل پذیری برای ایجاد فرم پوسته و بافت و رنگ سفید آن برای ایجاد یک پارک شهری جدید در آن سوی خیابان با پشت صحنه زنده زندگی عمومی ضروری بود.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
