دانشگاه کیوشو سانگیو در ایالت فوکوئوکا ژاپن واقع شده است و به مناسبت پنجاهمین سالگرد دانشگاه، پروژه بازسازی محوطه دانشگاه در دستور کار قرار گرفت. در مشاهدات اولیه هر ساختمان در این دانشگاه دارای نمای بسیار متفاوت است و بین اجزای مختلف انسجام و پیوستگی مشاهده نمی شود و دانشگاه به عنوان یک محوطه سازگار به نظر نمی رسد. اما خیابانهای زیادی بین ساختمانها وجود دارند که شریانهای حیات در دانشگاه محسوب شده و تعامل دانشجویان و دانشگاه را نشان می دهند و دانشجویان بسیاری در این خیابانها تردد می کنند.
در طرح جدید از این پویایی به عنوان فرصت استفاده شده و هدف گذاری آن بر مبنای ارتقاء جریان و ارتباط با مردم بوده است. از اهداف طراحی این محوطه، ایجاد یک محیط پارک مانند است تا فضاهای آرام و متنوعی ارائه کند و دانشجویان بتوانند با کمترین استرس در محوطه دانشگاه حرکت کرده و زمانی را در آن سپری کنند. دیگر هدف اصلی طرح ایجاد یک محیط یکپارچه است که به عنوان پیوند دهنده اجزای متفاوت دانشگاه عمل کرده و به احیای کل محوطه دانشگاه کمک کند. در این پروژه فرصتهایی که سایت و محیط برای ما ایجاد می کنند، به خوبی قابل لمس است؛ مانند محیط هایی که به طور مطلوبی به فضاهای بزرگ و طبیعی اختصاص داده می شوند و در تضاد با محیط های معماری ایجاد شده با ساختهای دقیق و موشکافانه هستند. در این طرح سرمایه گذاری روی فرصتهای موجود در سایت بسیار قابل توجه است. طرح جدید از تغییر ارتفاع در سایت بهره برده و به دیگر ویژگیهای زیست محیطی موجود مانند آبراهه ها نیز توجه داشته است. همچنین سعی بر آن بوده که به محوطه ای دست یابد که هم مردم را به حرکت تشویق کند و هم به وسیله اتصال یکپارچه مکانهای مختلف در محوطه دانشگاه آنها را در نقاطی خاص گرد هم بیاورد. این طرح، سایت را به سه بخش تقسیم کرده است. منظر جدید را در هر یک از این سه بخش بررسی می کنیم اما روشن است که این مناطق به طور کامل از هم جدا نیستند و به آسانی متصل می شوند.
- فضای باز مرکزی
- آمفی تئأتر
- خیابان شمال
فضای باز مرکزی
فضای باز مرکزی فضایی با دسترسی محدود و کوچک بود که برخی از ساختمانها را احاطه کرده است و آبراهی با عملکرد زهکشی در سرتاسر آن وجود داشت. یکی از سوالات طرح این بود که چگونه خیابانها را با حفظ هویت قبلی به عنوان شریانهای حیاتی دانشگاه، برای جریان مردم ایجاد کنند و چگونه فضاهای استراحت و فعالیت را تخصیص دهند؟ در پاسخ به این سوال فضای بازی پیشنهاد شد که شامل خیابانها و فضاهای مکث بوده و مرز جدا کننده آنها خطوط ارگانیک باشد. در ادامه آبراه پر شده و هر دو طرف گیاهان مختلف کاشته شدند. آلاچیق )پرگولا( در فضای باز مرکزی معلق است که به عنوان نقطه عطف پروژه عمل می کند و به عنصری تبدیل شده است که دانشجویان تمایل زیادی برای رفتن به آنجا دارند.
آمفی تئاتر
این فضا فقط یک سطح چمن شیبدار بود که استفاده کمی از آن می شد، نیاز بود که زمینهای گسترده ای در برنامه ریزی ایجاد نشود و تصمیم بر آن شد که محوطه بر اساس شیب موجود طراحی شود. در ابتدا مدل شیب خروجی را ساخته و آن را به خط مصنوعی مختلف تبدیل کرده و تعداد و روند و عرض راهها برای جریان رفت و آمد مردم مورد بررسی قرار گرفت. آمفی تئاتر نیز برای ایجاد فضای مکث و حرکت با فضای باز مرکزی همگام و هماهنگ است.
خیابان شمالی
این خیابان طولانی و مستقیم است و عمدتاً برای دانشجویان در مسیر رفت و آمد به دانشگاه مورد استفاده قرار می گیرد. طبق نظر طراح باید خطی بودن این خیابان تأیید شده و افرادی که پیاده می روند مداومت خیابان را حس کنند. بنابراین مسیر بین بلوکهای به هم پیوسته و طراحی الگوی بی نظیر پیاده رو مورد مطالعه قرار گرفت.
منبع: +
