اجتماع همانند خانواده ای گسترده رویای محصور بودن در فضایی سرسبز و تعاملی را در سر می پروراند تا آنکه توسط جنگلی بتنی احاطه کرده شود. معماران منظر بسیاری، مکانهای عمومی جدید را با مناطق سبز، صندلیها، فضاهای باز و مسیرهای پیاده روی طراحی می کنند. اما گاهی اوقات در احیای فضاهای مرده می توان با قرار دادن یک عنصر ساده و فراهم کردن آسایش در زندگی خسته کننده گذشته، عملکردی بسیار مفید داشت. این نوع پروژه ها جامعه را در جهت حفظ قلمرو عمومی، گرد هم می آورد.
دانشجویان انستیتو Arquitectura و Diseno de Chihuahua در مکزیک، همراه با مشارکت جمعی و گروه معماران PKMN، با نصب یک سازه موقت در اطراف فواره قدیمی و از کار افتاده، یک محله شهری را احیاء کردند.
آوردن زندگی به شهر
در شمال مکزیک، شهر چیواهوا (Chihuahua) با مسائل مشکل ساز مرتبط با قاچاق مواد مخدر، فقدان امکانات شهری، خیابانهای محروم و پارکهای رها شده مواجه شده است که حوادث ناگوار در آنها پدیده هایی روزانه هستند. با کارگاه آموزشی “Taller del Desierto” که هر تابستان توسط ISAD برگزار می شود، انتظار می رود که زندگی جدیدی در این فضاهای عمومی مغفول مانده، نفوذ کند. در سال جاری، هدف از این کارگاه این بود که شهروندان را تا حد ممکن در ایجاد طرحی الهام گرفته شده از جامعه در جهت احیای مرکز شهر، درگیر کند. ساکنین یک جامعه شهری بهتر از هر کسی می دانند که برای فضاهای شهری خود چه می خواهند. به همین دلیل تمرین خوبی خواهد بود که بتوانیم اجازه دهیم آنها در طراحی این فضاها مشارکت کنند.
دانش آموزان ISAD در چیواهوا، همراه با معماران مادریدی PKMN و ساکنان محلی،SPA Urban را طراحی کردند که سازه ای موقت و تعاملی است و در Parque Urueta که در مرکز شهر است، قرار دارد. فضای انتخاب شده در سال ۱۹۳۰ ساخته شده و در دهه های اخیر به علت سوء استفاده بیش از حد، به تدریج به فضایی مرده تبدیل و رها شده بود. در ابتدا، دانش آموزان می خواستند پارک را به عنوان یک فضای عمومی خیال انگیز و پیشرو طراحی کنند و تلاش می کردند تا انتظارات ساکنان را در خلال بخشی از کارگاه خود برآورده سازند.
پارک Urueta که دارای مسیر نامناسب و فاقد هویت است، به دو منطقه تقسیم می شود؛ یک جنگل کوچک و یک منطقه ورزشی بدون امکانات. دانشجویان در مشاهدات خود یک چشمه آب شیرین در کنار پارک را شناسایی کردند که استفاده نمی شد اما همچنان توسط مردم محلی مورد احترام بود.
کارگاه مشارکتی ایده های بسیاری را در بر داشت؛ بسیاری از ایده ها شامل افزودن نیمکتها و سازه های سایه دار برای نشستن بودند، اما مردم به شدت خواستار فعالسازی فواره به عنوان قلب پارک برای افزایش فعالیتها بودند. دانشجویان نیز خواستار اضافه کردن هویتی جدید به فواره قدیمی و محیط اطراف آن بودند. دانشجویان به همراه مشارکت مردمی، بر نصب یک سازه موقت در اطراف فواره متمرکز شدند. آنها طی یک هفته، پیش طرحی برای تجدید حیات مجموعه ارائه دادند و سپس با استفاده از ۴۰ واحد داربست، چندین پالت، برخی از باقی مانده های شبکه مشبک سایه انداز و چند گالن رنگ، Urban SPA را مونتاژ نمودند. پس از شنیدن این پیشنهاد، شهرداری در پیوستن به این ابتکار علاقه مند شد و موافقت کرد که یک پمپ آب برای آنها نصب کند که در نهایت موجب شد زندگی جدیدی در فواره دمیده شود.
تنفس زندگی جدید در فضایی قدیمی
نصب و راه اندازی سازه، کاری دشوار بود، چرا که از یک سری از سطوح چوبی ساخته شده است که فواره استفاده نشده را به فضایی عمومی و شکوفا تبدیل می کند. عرشه حمام چند منظوره، مردم را به نشستن، حمام کردن و لذت بردن از یک باغ کوچک با رمپ که دسترسی از تمام جهات را فراهم می کند، دعوت کرده است. این طراحی یک پلتفرم برای همه کسانی است که می خواهند با آب بازی کنند، ۹ برج بزرگ داربستی در اطراف آن قرار دارد. برجها دارای سایه بانهای آویزان، نظرگاه های کوچک و پلت فرم استراحت هستند که آنها را پویا می سازد. پروژه از موقعیت خود استفاده می کند و فعالیتهای موجود را تقویت می دهد.
منبع الهام و ایده اصلی کار، ایجاد جذابیت یا چیزی شبیه به چادر سیرک است. سایه های یک درخت غول پیکر صبحها از مجاورت پروژه بین منطقه پارک و زمینهای تنیسی که در نزدیکی آن واقع شده اند، بر زمین می افتد، همانطور که فعالیتهای تقویت شده پروژه در آن اتفاق می افتند. بعد از ظهرها، میزها برای کلاسهای یوگا تغییر جهت می دهند و با کیوسکهای خرید، کابینهای ذرت فروشی و پالتها شلوغ می شوند. در شب، تمام عرصه به عنوان یک محیط برای اجرا و کنسرت استفاده می شود.
این مکان برای یک لحظه هم خسته کننده نیست، چرا که از فعالیتهای متنوعی برخوردار است که افراد مختلف به حرکت، بازی و گفت و گو در اطراف سرچشمه آب، مشغول می شوند و محیطی شاد را برای به اشتراک گذاشتن تجربه های زندگی روزمره با امید و انتظارات فراوان ایجاد می کنند.
به دلیل موفقیت این تغییر و دگرگونی شگفت انگیز، دانشگاه برای تاسیسات آن به صورت دائمی سرمایه گذاری خواهد کرد. سازه چیدمان شده یک نمونه ایده آل از معماری تعاملی است که نه تنها جوانب فضا را بهبود می بخشد، بلکه از طریق یکپارچه کردن همسایگیها به طرز موفقیت آمیزی جاذبه ای برای همه می کند.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
