اگر از خانه اپرای سیدنی، بندر دارلینگ، پل بندرگاه و ساحل بُندی (Bondi) در سیدنی بگذریم، فرزند جدیدی در این شهر متولد شده است. بارانگارو به طور قطع به عنوان یکی از سه نقطه فعال در جذب توریست در حال رقابت با دیگر نقاط سیدنی است.
عرشه شش هکتاری صنعتی متروک که در بندر سیدنی وجود داشت و مربوط به سال ۱۸۳۶ بود، اکنون جمع شده است و بارانگارو که دوباره از خاکستر خود سر بر آورده است، همراه با خط ساحلی تاریخی خود که احیاء شده، بسیار باشکوه جلوه می کند. برای اولین بار بعد از ۱۴۰ سال ساکنان از خانه هایشان و بازدیدکنندگان از خیابان می توانند مستقیماً به پارک وارد شده و قدم زنان به سمت بندر بروند.
دفتر طراحی پیتر واکر و همکاران (PWP) با همکاری دفتر معماری و معماری منظر پیلتون واکر در سیدنی وظیفه طراحی و بازآفرینی این سایت تاریخی را بر عهده داشتند. با الهام از نقاشیهایvintage ، عکس و پلانها همگی با شواهد ژئومورفیک ثبت شدند. تیم طراحی این چالش را با تیمی متشکل از مهندسان، گیاه شناسان، باغ شناسان و خاک شناسان در میان گذاشتند.
بارانگارو ریزیرو (Barangaroo Reserve) چیست؟
بارانگارو ریزیرو نامش را در اوایل توافقات استعماری سیدنی از نام یک زن تاجرِ بومی و پرنفوذ برداشته است. بارانگارو درآمد خود را با فروش ماهیهای مازاد به مناطق گرسنه ای که به تازگی مستعمره شده بودند، کسب می کرد. در واقع او اولین زن بومی بود که دست به چنین کاری زده بود.
بارانگارو ریزیرو یک پارک تپه ای بازآفرینی شده است که در سمت غربی موج شکن بندر در مرکز ناحیه اقتصادی سیدنی قرار دارد و در سپتامبر ۲۰۱۵ بازگشایی شد. قبل از سال ۱۸۳۶، امکان پیاده روی پیرامون موج شکن سیدنی با امکان ارتباط با اسکله برای افراد وجود داشت.
این منطقه به میلر پوینت معروف بود، البته تا قبل از آنکه به صورت دراماتیکی در سال ۱۸۳۶ تبدیل به محلی برای جای دادن کانتینرها و تاسیسات دریایی شود، که تا سال ۱۹۶۰ نیز ادامه داشت. موج شکن زیبای سیدنی بر روی عموم مردم بسته شد و همچنان تا به امروز نیز بسته مانده است.
طراحی با سطوح ارتفاعی
دفتر طراحی معماری منظر (PWP) به طرز هوشمندانه ای پارک را در سه سطح طراحی کرده است، سطح اول، تفرجگاه یا موج شکن؛ سطح دوم، پیاده روی در میان بوته ها و سطح نهایی که در ارتفاع بالاتری قرار دارد، تفرجگاه صخره ای نام دارد.
تفرجگاه موج شکن به طول ۲ کیلومتر در امتداد بندر ادامه می یابد و شامل مسیر پیاده روی عمومی است که در طول دیواری سنگی که نشانه ای از موج شکن تاریخی ۱۸۳۶ است، قرار گرفته است.
موج شکن
موج شکن با بلوکهای سنگی ماسه ای بزرگی ساخته شده است، متریالی که همزمان نشانگر توپوگرافی زمین و مصالح ساختمانی اولیه در سیدنی است. سبک طراحی به کار رفته در موج شکن بیانگر شکلی طبیعی ساحل است که به عنوان مکانی برای پیاده روی با موزاییک فرش شده است. دلیل این نامگذاری شباهت صخره های شکسته ای است که شبیه به بلوکهای چند ضلعی موزاییکی هستند.
سنگهای ماسه ای در حفاریهای درون سایت پیدا شدند که بیش از ۱۰,۰۰۰ عدد از آنها در سایت به کار رفته اند. وقتی آب در اثر جزر و مد به بلوکهای سنگی ماسه ای می رسد، فرصتهای متفاوتی همچون نشستن و نگاه کردن به استخرهای ایجاد شده در اثر جزر و مد و سواحل صخره ای ایجاد کرده و بدین وسیله مخاطب را به سمت خود جذب می کند.
پیاده روی در میان بوته ها
پیاده روی در میان بوته ها تضاد بسیار خوبی با فضای باز تفرجگاه موج شکن ایجاد کرده است. فضایی صمیمی با مسیرهای سایه دار که به طور فشرده با درختان بومی و بوته ها که در بالادست رشد می کنند، پوشیده شده است.
پیاده روی در میان بوته ها در تفرجگاه صخره ای با مناظر چشم نوازی در بندر به اتمام می رسد. تفرجگاه صخره ای، مرتفع ترین نقطه این پارک شیبدار است که دارای شیبهای بسیار ملایمی است که مخاطبان را به استراحت دعوت می کند. در مقایسه با فضای پیاده روی در میان بوته ها، تفرجگاه صخره ای فضای باز بیشتری دارد اما با دسته هایی از درختان بزرگ انجیر و اکالیپتوس پوشیده شده است.
کاشت گیاهان بومی
استراتژی کاشت گیاهان برای بارانگارو ریزیرو جزو کانسپتهای اصلی طراحی پارک بوده و معماران منظرِ این پارک اظهار داشتند برای برنامه ریزی کاشت گیاهان این پارک سه لایه مجزا در نظر گرفته اند. لایه گیاهان پوششی که از ارتفاع ۰.۵ متر تا ۲ متر متغیر هستند، گیاهان زیردرختی با ارتفاع تقریبی ۵ متر که به تفرجگاه صخره ای شکلی متمایز که مخصوص به تفرجگاه های صخره ای موجود در سیدنی است، می دهد و لایه سایه گستر که با درختانی با ارتفاع ۱۰ تا ۲۰ متر که از گونه هایی با تاج انبوه است، بر بالای لایه کاشت بوته ای قرار دارد.
گونه های شاخص سایت از منطقه سیدنی انتخاب شده اند. در واقع ۷۹ گونه از تمامی ۸۴ گونه ای که برای کاشت انتخاب شده اند، با ۲۰۰ سال بازگشت به عقب به زمان استقرار اروپاییان بومی بندر سیدنی هستند.
پیدا کردن بسیاری از این گونه ها در گلخانه های محلی بسیار دشوار بود. به همین خاطر قلمه ها و دانه ها از سایتهای وحشی پیرامون بندر سیدنی و رودخانه هاکزبری (Hawkesbury) جمع آوری شدند. ۱۶ درخت انجیر بالغ و ۸۹ درخت نخل کلمی برای کاشت به پارک منتقل شدند، چرا که کارفرما تمایل داشت پارک با حداکثر تاثیر بصری بازگشایی شود. بیشتر طرح کاشت بر روی تراسهای با شیب تند انجام شده که خطوط موج شکن را دنبال می کند.
تجربه بارانگارو
مخاطب بارانگارو بودن هر حسی غیر از خستگی را به همراه دارد. می توان ادعا کرد این فضا، فضایی سرگرم کننده است که برای تمام سنین جذابیت دارد. تفرجگاه صخره ای تمام آنچه شما در یک روز خوب در بیرون از خانه نیاز دارید، محیا می کند، چه بخواهید فعالیت کنید یا استراحت، چه با دوستان خود باشید چه با خانواده. پیاده روی در بوته زار، چمنهای عالی برای پیک نیک، پیاده رویهای عمومی، مسیرهای دوچرخه سواری و دو خلیج ساحلی کوچک از دیگر امکانات این پارک هستند. حتی یک مجموعه فرهنگی نیز زیر فضای پارک ساخته شده است که Cutaway نام دارد و به منظور اجرای برنامه های مختلف و نمایشگاههای نیازمند به فضای داخلی استفاده می شود.
احیاء
دفتر معماری منظر (PWP) و باقی اعضاء در مدیریت احیای یک سایت ۶ هکتاری نفوذپذیر که قبلاً محل انبار کانتینرها بوده است و اکنون با تبدیل به پارکی قابل استفاده عموم، موفق عمل کرده اند. در حقیقت آنها چیزی که مربوط به گذشته بوده را با طرحی جدید در هم آمیخته اند. ارتباط پارک با سایر بنادر صخره ای سیدنی احیاء شده است، در حالی که در همان زمان یک سیستم اکولوژی پیچیده به همراه پارکِ احیاء شده به محیط اضافه شده است.
منبع: +
