یک حیاط کوچک خالی مقابلِ یک مدرسه، مکانی که هیچ اتفاق جالبی رخ نمی دهد را تصور کنید. حال فرض کنید در این مکان، یک ساختار منحنی زیبا وجود داشته باشد و مکانی برای تفریح، نشستن، قدم زدن و گفتگوی مردم خلق کند. اولین خواست کارفرما، قرار دادن تندیسی در وسط میدان بود تا یادآورِ مدرسه باشد. اما این ایده، کاربردی و مفید نبود. بنابراین طراحان تصمیم گرفتند تا یک فضای مربع شکلِ خالی را با قرار دادن در یک ساختار باز معاصر تغییر شکل دهند. یک روبان چوبی که تصویری از یک فضای جمعی شهری را نشان می داد. این پروژه مشکل نبودِ فضای جمعی را حل کرد و در عین حال همچون تندیسی بود که در ابتدای کار، برای این مکان تصور شده بود.
در حالت کلی، بعد از این که بچه ها تمام روز در مدرسه هستند، اولین فکرشان این است که برای بازی و استراحت بیرون بروند. گفتگو، تبادل اطلاعات، شادی، خنده و استراحت، اساسی ترین کارهایی است که برای پیشرفت بچه ها بدان ها نیاز است و یک معمار منظر می تواند در خلق فضاهایی با چنین اهدافی سهم بسزایی داشته باشد. این پروژه در سال ۲۰۱۱ به اتمام رسیده و سازه ای در محوطه پروژه با متراژ ۱۲۰۰ مترمربع به سمت بالا و پایین پیچ و تاب خورده و همچون ساختار طویلی در سه بعد با لبه های نرم طراحی شده و در مکانهای مختلف به صورت کف پوش، نیمکت و سایه بان همچون ساختاری میان آسمان و زمین واقع شده است.
طرح انعطاف پذیر
در این طرح چهار ناحیه متفاوت وجود دارد که به دانش آموزان اجازه می دهد روبروی یکدیگر بنشینند و در زمانهای بین کلاسها تعاملات اجتماعی برقرار کنند. در عین حال، فضای شهری میدان انعطاف پذیر است، به گونه ای که محوطه نشستن دانش‌آموزان می تواند همچون نمایشگاهی در فضای بیرون به کار رود.
این طرح منحصربفرد، عملکردی و دوستدار محیط زیست از ساختار مارپیچی فولادی تشکیل شده است که بخش انتهایی آن از جنس چوبی سازگار با محیط زیست است. دیوارهای چوبی، یک سیستم حائل بین لبه ها دارند که نور خورشید را فیلتر کرده و ناحیه سایه دار زیبایی را ایجاد کرده اند. در جاهایی که هیچ دیواری وجود ندارند، سیستم لوله ای از فولاد ضدرنگ، محوطه را پوشش داده و تصویری از یک فضای شهری به مانند یک “ترن هوایی” را خلق کرده است.
در قسمتهای موازی با سطح زمین، نوارهایی از چمن کاشته شده است. در داخل و خارج از سازه، درختان کوچک در معرض مستقیم نور خورشید قرار گرفته اند. نوارهای چمن در مرکز این سازه طراحی شده اند تا فضاهای کناری به منظور راه رفتن و نشستن مورد استفاده قرار گیرند و تاثیری مینیمالیستی بر جای گذارند. این پروژه جدید، به روز و معاصر بوده و در عین حال مقیاس آن برای این محوطه کاملاً مناسب است. بر محوطه تسلط ندارد اما در مرکز، فضای خالی زیادی را برای دانش آموزان، انجام فعالیتها، صرف ناهار و کاربردهای دیگر ایجاد کرده است. این پروژه نمونه ای عالی از چگونگی طراحی منظری برای فضاهای باز مدرسه است که معماری در آن بخشی از پروژه بوده و با استفاده از مصالحی مناسب که به خوبی انتخاب شده اند، اثری زیبا خلق کرده است. طراحان این پروژه، فرهنگ معماری در شهرهای چین را باز تفسیر کرده و سبک جدیدی را برای معماری منظر چینی با انجامِ این پروژه شهری بین المللی و معاصر پیشنهاد و ارائه داده اند.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
