منطقه بانک قدیمی لس آنجلس یکی از مکانهای زیبا است که پتانسیل بازبینی و نوسازی را دارد. در سال 2013، پارک خیابان اسپرینگ (بهار) افتتاح شد که یک فضای 0.7 هکتاری L شکل را اشغال می کرد. این پروژه نتیجه همکاری بین دیوان مهندسی (بخش کارهای دولتی شهر لس آنجلس) و گروه معماری Lehrer بوده است. پارک شهری جدید به نیاز برای فضای جمعی خارج از شهر پاسخ می دهد.
معماران پتانسیل منطقه را شناختند. آنان ایجاد یک پارک شهری را مد نظر خود قرار داده بودند و ترجیح دادند برای به کرسی نشاندن حرفهای خود از طراحی های برجسته استفاده کنند. از آنجا که جمعیت منطقه رو به افزایش بود، نیاز به توسعه این منطقه حس می شد. افزایش جمعیت در نهایت سبب جذب توسعه در جایی که زیرساختارهای شهری مورد توجه قرار گرفته اند، می شود.
پارک طوری طراحی شده که نیاز به محافظت کمتر، اما در عین حال کارایی و دوام و عمر بالایی داشته باشد. تمام عناصر انتخاب شده برای پارک کنار هم آمدند تا این نکته را به اثبات برسانند که توسعه شهری الزاما نباید اغراق آمیز باشد؛ بلکه می تواند بسیار ساده و در عین حال کارآمد باشند.
فائق آمدن بر مشکلات
مانند هر پروژه ای، پارک خیابان اسپرینگ هم باید با بر چالشهای طراحی فائق آید. زمانی که ایده اجرای پروژه شروع به شکل گیری کرد، منطقه با تخریب کلی مواجه بود. طرح پارک شهری شامل اصلاح دو پارکینگ عمومی بود که خود چالشی بزرگ به شمار می آمد. ایده این بود که این پارکینگها باید به سرعت به پارک خیابان اسپرینگ تبدیل شوند. معماران می خواستند که پارک به کانون توجه در محدوده همسایگی تبدیل شود. حتی یک چالش بزرگتر، مربوط به گرفتن تاییدیه برای این پروژه بود. پارک شهری جدید بسیار متمایز بود و طراحی منحصر بفردی داشت. افراد زیادی بودند که باید متقاعد می شدند که جامعه از این طرح سود خواهد برد.
زمانی که نوبت به تهیه عناصر پارک رسید، معماران باید بستر تاریخی طرح و ترکیبی بین سبک جدید و قدیم را مدنظر قرار می دادند. پارک در پاسخ به نیاز جامعه طراحی شده بود. جذابیت بصری باید بسیار بالا می بود و به همسایگان اجازه داده می شد تا علاوه بر استفاده نزدیک از پارک از پنجره و بالکن خود از منظره پارک لذت ببرند. پارک نیز با مبلمانی که توسط طراحان، طراحی شده، تجهیز شده است. این صندلیهای نیمکتی نه تنها برای نشستن عالی هستند بلکه برای اجرای نمایشهای خیابانی مرکز شهر هم مناسب هستند. پشتی نیمکتها از آلومینیوم ساخته شده است و نمایش شگفت انگیزی از نورها را زمانی که خورشید در بالاترین نقطه آسمان قرار می گیرد، به نمایش می گذارد. الگوی بامبو (چوب خیزران) روی آن بسیار ظریف و زیبا است و اجازه می دهد تا جلوه بصری زیبایی بر اثر فیلتر نور ایجاد شود.
شاید یکی از عناصر جالب مسیر بتنی قرمزی باشد که “پارک خیابان بهار” را از وسط به صورت مورب برش می دهد. این عنصر بسیار پر طراوت است و به پارک جلوه ای مدرن داده است. به علاوه این مسیر می تواند برای دوچرخه سواری، آهسته دویدن و راه رفتن استفاده شود. دیگر عنصر مدرن پروژه چمنهای بیضوی محاط شده توسط ستونهای سبز رنگ و لامپها هستند. پرچینهای بامبو دور تا دور این چمنها را فرا گرفته اند و محیط اطراف را بی نظیر ساخته اند. المان آکوستیکی که برای این پارک شهری انتخاب شده، فواره آب است. این فواره در کنار خیابان قرار گرفته و هم برای مردمی که در پارک قدم می زنند و هم برای آنان که از کنار خیابان رد می شوند، بسیار دلنواز خواهد بود. آلومینیوم نیز برای شاخص کردن ورودی پارک انتخاب شده است.
الهام گیری به جای نتیجه گیری
پارکهای شهری در زندگی مدرن امروز بیش از آنکه بتوان تصور کرد لازم و ضروری شده اند. در شرایطی که انسانها توسط فناوری و تکنولوژیهای مختلف احاطه شده اند، نیاز به فضایی شبیه به این پارک دارند تا اتصالی دوباره با طبیعت پیدا کنند. این پارک شهری به طور کامل از توسعه پایدار حمایت می کند و با ایده هزینه پایین نگهداری و چرخه آبی کم مصرف طراحی شده است.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
