دفتر طراحی منظر ORB متشکل از پائولو برشیا و توماسو پرینسیپی به همراهی میشل دِزوین به عنوان برندگان جایزه اول مسابقه بین المللی طراحی پارک مرکزی در پراتوی ایتالیا اعلام شدند. تیم برنده، جایزه 40000 یورویی برای طرح خود دریافت کرد. از 230 تیم شرکت کننده که در این مسابقه شرکت کرده بودند، خواسته شده بود تا پارک شهری جدید 3 هکتاری را در مرکز تاریخی شهر پراتو و در محل سابق بیمارستان شهر را طراحی کنند. پروژه برای مواجهه با نیازهای معاصر شهر و ضمن توجه به محرکهای پیشرفتهای اجتماعی – اقتصادی از طریق توسعه بخشیدن به صنعت گردشگری، پایداری و دسترسی آغاز شد. هیات داوران به ریاست معمار مشهور، برنارد چومی، با اکثریت آرا طرح برنده را به جهت توانایی طرح در ارائه پیشنهادهای ناب، خلاقانه و عملکردی انتخاب کردند.
از نظر برنارد چومی این پروژه از نظر راه انتخاب شده برای فهم و تجلیل تاریخ شهر پراتو و دیوارهای قرون وسطایی آن قابل توجه است و این در حالی است که همزمان به آینده و پیشرفت و توسعه شهر و جمعیت متنوع آن نیز توجه دارد.
پروژه برنده توجه بسیار زیادی به بافت شهری پراتو و نظم شدید آن داشته است. شبکه شطرنجی شهر که اثری از شبکه کاردو و دوکومانوس از روم باستان است، هنوز هم از نظر فضایی و زمانی پایدار بوده و بر جای مانده است. از اینرو پروژه از حافظه تاریخی محل و از فرم اصلی شهر آغاز و به دستکاری آنها از طریق انتزاعی و مفهومی ختم گردیده است. گسترش دیوارهای تاریخی شهر منجر به تداعی آثار باغهای رنسانسی ایتالیایی شده که بر طبق اصول پرسپکتیو، کلاه فرنگیها و پرچینها سازماندهی شده بودند و باز تفسیر آنها به زبان معاصر انجام شده است. در شمال سایت یک عمارت یک طبقه رو به سمت پارک کرده و در کنار رستورانها و سایر امکانات جانبی پارک، فضاهای فراوانی برای کارگاههای هنرمندان و نمایشگاههای موقت فراهم آورده است.
از نظر تیم طراحی، پارک خود را به سمت موزه ای رو باز اوج می دهد. در قلب پارک مجسمه های معاصر در میان مجموعه از گلها که نه صرفاً به خاطر ویژگیهای گیاهشناختی که برای کیفیت زیبایی شناسانه خود، رنگ و تراکم شان نیز انتخاب شدند. در چنین شیوه ای عناصر طبیعی نیز به شکل آثار هنری به نمایش در می آیند. برای شهر، ایجاد پارک شهری در منطقه بیمارستان سابق موید موقعیتی استثنایی و تکرارنشدنی است. پارک جدید شهر می بایست ضمن تغییر دید و درک مردم از محیط ساخته شده بتواند درک مردم از مناطق مرکزی مجاور را نیز از طریق آگاهی بخشی به اینکه بخش جدید شهری در همان حدود دیوارهای تاریخی شهر احداث شده را نیز تغییر دهد. در واقع طرح نمی خواهد محدوده ای داشته باشد که با دیوارهای شهر به انتها برسد بلکه می خواهد فضای باز متمایزی را نمایان کند که قادر است به درگاهی سرزنده برای مرکز شهر و بیرون دیوارهای آن تبدیل شود.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
∴ لینک متن کامل خبر ∴
