واترمن معتقد است که اکسپو علی رغم ظاهر فریبنده و جذابش که قصد دارد دنیایی بهتر را نوید دهد در واقع یک کلاه گشاد است که توسط غول های تجاری به سرمان می رود.
میدان امیرچخماق که تا پیش از این عالی ترین شکل تجلی اصل ترکیب در فضای شهری ایرانی بود ناگهان در کنار خود با دو مهمان ناخوانده و ناکارآمد روبرو می گردد.
پل طبیعت در جایی، میانه اجتماع ایستاده است. میان طبقه مرفه و طبقه متوسط. این امکان همگانی بودن، ضامن ایجاد عدالت اجتماعی و حس تعلق شهروندان به شهر است.
