پروژه VAS که توسط معماران Kiến Trúc طراحی شده است، بر اساس مفاهیم جالبی که به صورت مشترک در معماری و معماری منظر استفاده می شوند، ایجاد شده است. مهمترین موضوع کانسپت Layerscape، درک منظر و فضاها به عنوان المانهای مستقل است. این پروژه در ویتنام واقع شده و از طریق مطالعه و بررسی روش طراحی سنتی، شیوه شناسی شرایط اقلیمی و برنامه های معماری با هدف دستیابی به نتیجه رضایت بخش طراحی شده است.
هدف کانسپت Layerscape
بر اساس دستاوردهای این گروه معماری، هدف اصلی این پروژه فراهم آوردن موقعیت انتقال لایه ها از داخل به خارج و از خارج به داخل است تا شفافیت فضایی واضح و روشنی به دست آید. در نتیجه، هدف اصلی پروژه طراحی منظر است؛ نه تنها طراحی کالبد بلکه طراحی یک روش برای تمام ساختمانها است.
دفاتر، استراحتگاه ها، ناهارخوریها و سایر فضاهای عمومی پیرامون فضاهای سبز قرار می گیرند که بزرگترین باغ به عنوان کانون فضایی و فضای سبز باز عمل می کند. بنابراین پهنه بندی نیز بر اساس طراحی منظر و با تاکید بر منظر لایه ای انجام شده است.
انعطاف پذیری لایه ها
فضای درونی ساده و بزرگ است و توسط صفحات هندسی عمودی و افقی تعریف می شود. چنین عناصری به فضا قابلیت انعطاف پذیری و ایجاد فضاهای چند عملکردی را می دهد و سطحهای بزرگ و ساخته شده از بتن عریان نیز در انعطاف فضا تاثیرگذار هستند. حضور باغچه های داخلی ابعاد فضا را تقویت می کنند و باعث ایجاد حس گشایش فضایی می شوند. هر فضا با تاکید بر ایجاد راحتی و آسایش طراحی شده است. در نهایت مساحت پروژه در راستای سه محور اصلی تفکیک می شود. محور اول ورودی ساختمان را نشان می دهد و دیدی اجمالی از پروژه را نشان می دهند که عبارت است از خطوط مستقیم، پوشش گیاهی، نمای شیشه ای و مصالح نمایان.
بر اساس مطالعات، برخی از ایده های طراحی از بررسیهای سبک معماری سنتی ویتنام به دست آمده است. توجه به این نکته مهم است که طراحی معماری ویتنامی بر اساس داشتن فضای سبز مرکزی است، مکانی که به اندازه کافی بزرگ باشد تا بتواند به عنوان فضای باز برای بخشهای مختلف در یک زمان مورد استفاده قرار گیرد.
فضاهای عمومی، دفاتر مدیران عامل و دفتر کارگردانان به دلیل داشتن دید گسترده به فضای سبز مرکزی، متمایز هستند. هدف اصلی این است که موقعیت استراتژیک بوته های بلند، نخلها و درختان باید حریم خصوصی هر کدام از این بخشها را حفظ کنند.
منظر دعوت کننده
این پروژه نه تنها فضای سبز مرکزی را در بر می گیرد بلکه طراحی منظر آن شامل گروهی از باغچه های کوچک در امتداد ساختمان است تا کاربر را به قدم زدن در داخل ساختمان به عنوان یک نقطه عطف بصری و برای ایجاد سکانسهای متوالی جذاب دعوت کنند.
حضور این باغچه های کوچک یکنواختی صفحات دیواری پی در پی و درها را از بین می برد. علاوه بر این از طریق مناظر باز رو به فضای سبز، پالت رنگ و بازی سایه ها و نیم سایه ها نیز ایجاد می شود.
رنگهای انتخاب شده مثل خاکستری و سفید برای دیوارها، بتن نمایان برای کف و رنگ سبز متمایز پوشش گیاهی، ترکیبی متمایز از رنگها و سایه ها و نیم سایه ها را ایجاد می کند. همچنین این ترکیب رنگها، فرمها و بافتها به افزایش نور طبیعی برای فضاهای داخلی کمک می کند.
طراحی منظر این پروژه، شرایط اقلیمی ویتنام که به عنوان آب و هوای موسمی شناخته می شود را لحاظ کرده و با آن سازگار است. از مشخصه های این آب و هوا بادهای شدید، رطوبت زیاد و بارانهایی با مدت زمان کم ولی شدید است. استفاده از گیاهان پوششی کف زمین خصوصیت اصلی این پالت است زیرا به نگهداری خاصی نیاز ندارند و به سادگی باز تولید می شوند. گونه های استفاده شده در پوششهای گیاهی، گوش فیلی، نخلهای آرکا، قاشق سالادی و درخت انبه است.
جنبه هوشمندانه دیگری از طراحی همساز با اقلیم ساختمان، استفاده از آب باران است. این کار با استفاده از سیستم لوله کشی بتنی در پیرامون فضای سبز و زه کشی در سقف انجام می شود. این سیستم تمامی آب بارانی که از سقف دفاتر می چکد را جمع آوری کرده و آنرا در آبیاری گیاهان به کار می برد.
لایه بیرونی
امروزه تمامی طراحیها، بدون توجه به مقیاس یا برنامه ریزی، باید بستر شهری و بافت زمینه طرح را در نظر بگیرند تا بتواند خود را به صورت بخشی از بافت شهری توسعه دهند. زمینه طراحی سایت برای این پروژه بسیار تهاجمی بود، بنابراین معماران تصمیم گرفتند تا مانعی از فضای سبز میان بستر صنعتی پیرامون و دفاتر ایجاد کنند.
حفاظ فضای سبز دارای یک حصار فلزی با پانلهای شیشه ای بلند روشن است که تاثیر منفی آن را کاهش می دهد. این طراحی ساده و لطیف باعث می شود که طراحی منظر پروژه نه تنها برای دفاتر بلکه در نواحی صنعتی که پروژه قرار می گیرد نیز قابل اجرا باشد.
طراحی بر اساس محتوا
در طراحی منظر پروژه شرایط اقلیمی ویژه ویتنام نیز مورد توجه بوده است؛ تقریباً در تمام سال بادهای شدیدی می وزد؛ به همین دلیل است که حصار شیشه ای و فولادی از فوندانسیون به صورت جدا اجرا شده اند. این جزئیات کوچک عملکرد بسزایی دارند مانند افزایش طول عمر حصار و کمک به تهویه طبیعی در داخل ساختمان. توجه دقیق به جزئیات نقش قابل توجهی در این پروژه منظرین دارد و کل عملیات ساختمانی را تحت تاثیر قرار داده است.
در نهایت حصار تبدیل به ویترین سبزی می شود که دید مناسبی از خارج به داخل ناحیه سبز ایجاد می کند و در عین حال حریم خصوصی و امنیت دفاتر نیز حفظ می شود. با این حال هر چند پروژه ساده به نظر می رسد اما با آنالیز آن متوجه می شویم که طراحی آن حقیقتاً بسیار پیچیده است. هر ایده تبدیل به یک ایده مفهومی کلی می شود و هر ایده مفهومی به یک لایه تبدیل می شود. کل پروژه تنها از طریق درک لایه های آن و المانهای منحصر بفردش شناخته می شود.
منبع: +
