تاثیر منظر شبانه شوشتر نو در امنیت محله
پروژه شوشتر نو به عنوان یک پروژه بسیار موفق در زمینه طراحی مطرح شد. اما متاسفانه در مدت زمان کوتاهی پس از ساخت و بهره برداری از فاز یک پروژه، نتوانست پاسخگوی نیاز مردم باشد. در نتیجه ناهنجاری های زیادی در آن محله به وجود آمد. بسیاری از افراد، علت شکست خوردن طرح را در کامل اجرا نشدن آن، همزمانی طرح با دوران جنگ تحمیلی، سکنی گزینی افراد جنگ زده و کم درآمد درون این محله و پذیرفته نشدن این شهرک توسط مردم می دانند. (مسعود، 1393)
ناهماهنگی هایی که بین کالبد و مردم وجود دارد باعث ایجاد ناامنی هایی در این محله شده است. از جمله این ناهماهنگی ها می‌‌توان به مسیرهای باریک، تاریک و جانمایی نادرست کاربریها در سایت اشاره کرد که نه تنها فضای ناامنی را در شب به وجود آورده اند، بلکه باعث عدم کارآیی کاربریها نیز شده اند.
تاثیر فضاهای الحاقی توسط مردم بر منظر شبانه شوشتر نو
ساکنین این محله بر اساس نیاز خود، مداخلات زیادی در این شهرک داشته اند. از جمله این مداخلات می توان به پر کردن پنجره های مشرف به کوچه اشاره کرد که باعث مسدود کردن دید به کوچه ها شده است. در نتیجه این امر، نه تنها ایده اصلی این پروژه زیر سوال رفته است، بلکه فضای کوچه ها نیز به دلیل نداشتن دید به آنها ناامن گشته است.
نور در منظر شبانه شوشتر نو
نور در شب، هم از جنبه زیبایی شناسی و هم از جنبه امنیت می تواند به مجموعه کمک کند. یکی از ایرادهای محله شوشتر نو، نبود روشنایی کافی در هنگام شب است. هر چند که مردم با توجه به دخل و تصرفی که در نورپردازیها داشته اند، در قسمتهایی باعث عدم تعادل نور در فضا شده اند.
نتیجه گیری
شاید بتوان گفت اگر بعد از آنکه افراد غیر منتظره در شوشتر نو سکنی گزیدند، کمی به این محله رسیدگی می شد هم اکنون وضع بهتری می داشت. شوشتر نو، منظر شبانه بسیار زیبایی دارد و تا از پشت بام خانه ها این منظره را نبینیم، متوجه آن نخواهیم شد. در نتیجه با کمی رسیدگی می توان از این منظر شبانه زیبا، به جهت دعوت توریست به این محله و حتی تبدیل آن به عنوان یکی از قشنگ ترین مناظر شبانه در شهرهای ایران استفاده کرد.
هر چند نیاز هست برای ایجاد امنیت در این محله هنگام شب نکاتی را از جمله قرار دادن روشنایی کافی در محله یا حتی ایجاد کاربریهایی مانند مغازه سر کوچه ها را رعایت کرد تا فضای محله شوشتر نو در هنگام شب سرزنده شده و افراد با خیالی آسوده در این محله تردد کنند.
مقاله حاضر، دستاورد سفر پژوهشی جمعی از دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی، دانشگاه هنر تهران، دانشگاه تهران و موسسه آموزش عالی پارس به استان خوزستان در پاییز 1398 است که با راهنمایی دکتر محمدرضا مهربانی گلزار تنظیم شده است.
