پارک لنگر (Anchor Park) در وسط یک محله جدید شهری که قبلاً جزئی از زمینهای صنعتی بوده ساخته شده است و بخشی از بندر Västra Hamnen در شهر ساحلی مالمو است. پارک شخصیت چهل تکه دارد و از آب به صورتی که تا به حال دیده نشده، استفاده کرده است. آب عمداً در نقش برجسته ها جمع آوری شده است.
در تابستان سال 1999 شهر مالمو SLA را دعوت کرد تا پارک لنگر را برای محله جدید Västra Hamnen به عنوان بخشی از نمایشگاه بین المللی مسکن BO01، که در مالمو در سال 2001 برگزار شد، طراحی کند. طرح پارک لنگر نامزد دریافت جایزه اروپایی میس ون در روهه در سال 2003 شد. پارک به عنوان یک فضای شهری جذاب، نه برای ساکنان و همه مردم این منطقه عمل می کند.
پارک مستطیلی به مساحت 29000 مترمربع به دو نیمه نابرابر تقسیم شده است. دو نیمه توسط یک دیوار کوتاه و موجی شکل جدا می شوند که از چمن با جزایر برای زیست (گیاهان و جانوران) تشکیل شده است. یک طرف آن محل زندگی برای مجموعه ای خاص از گیاهان و حیوانات و طرف دیگر یک استخر قرار دارد.
نقطه عطف پارک، کانالی با مساحتی حدود 9000 مترمربع از آب دریاست. این کانال وسیع در سمت ساحلی پارک به شکل موجی شکل و در طرف دیگر به شکل خطی است. بازدیدکنندگان می توانند از عرض کانال توسط پلهای مستطیلی که دارای نرده و طبقه چوبی هستند عبور کنند. جهت بزرگتر پل عمود بر جریان آب نیست، این نوع موقعیت پل سبب شده تا بازدیدکنندگان زمان بیشتری را برای پیاده روی بر روی آب صرف کنند. این پل برای افرادی که دارای معلولیت هستند، به راحتی قابل دسترسی است، زیرا ورودی آن دارای شیب کمی است. علاوه بر این، اسکله مستقیم و مسیرهای پیچ در پیچ، پارک را به مکانی با تجربیات و شگفتیهای مداوم تبدیل کرده است.
مهمترین و مشخص ترین ویژگی پارک لنگر، طبیعت چهل تکه آن است که در یک مکان قرار دارد. این امر مستلزم تغییرات ادامه دار و بدون توقف که در طول یک خط و به صورت سلسله مراتبی سازماندهی است. در عوض، محورها و خطوط چشم انداز آن سلسله مراتب فضاهای باز و سیال را نشان می دهد. چهارگونه بیوتایپ، نقش اصلی مواد غیر زیبایی را دارند که شامل چوب، بتن، فلز و لاستیک معمولی از بندر باستانی و شهرهای ساحلی است. همه آنها در اثر، حسی متفاوت هستند و به طور مداوم تحت تاثیر آب و هوا تغییر می کنند.
جزء دیگری از پارک، نقش برجسته هایی است که در سیمان مرطوب در امتداد کانال قرار دارند. از آنجا که بارش باران در این بخش از اسکاندیناوی به طور متوسط 113 روز در سال است، این نقش برجسته ها آب باران را جمع آوری کرده و خندقهای آب را در ساحل ایجاد می کنند. رشته ای از فیبر نوری در محلی که آب و ساحل به هم می رسند خطی از نور را ترسیم می کنند و نور کمی را در سراسر سطح ناهموار آب ترسیم می کند.
تغییرات فصول در پارک لنگر
پارک لنگر دارای هفت گونه مختلف چمن است که در نهایت در طول زمان با هم رشد می کنند. این گیاهان به سیستم چهل تکه پارک کمک می کنند. مناطق علفی تنوع بصری زیادی را با رنگها و بافتهای مختلف خود ارائه می دهند. برخی از انواع بلند بعضی از آنها ضخیم و کوتاه هستند و هر کدام ویژگیهای خاصی دارند. تمام گونه های علفی در طول ماههای زمستان پژمرده می شوند و رنگشان طلایی یا قهوه ای می شود و این ویژگی همگنی و یکدستی علفها را حفظ می کند.
در فصول دیگر، پارک هر روز تغییرات جالبی را ارائه می دهد و تجربه حضور در یک زمان و مکان خاص را افزایش می دهد. درختان و بوته ها با چمن با ارتفاع کم تقسیم می شوند. گونه های علفی اکثر سطوح پارک را پوشش می دهند. پوشش گیاهی پارک پیچیده است و فرصتی را برای تجربه و یادگیری در مورد بیوتوپ های سوئدی در وسط شهر فراهم می کند. بنابراین، این پارک یک نوع جدید پارک شهری است.
تخته سنگهای بزرگ و کوچک سوئدی، نقش برجسته ها و عناصر مخروطی و استوانه ای برای تاثیرات بصری و برای نشستن در طول کیلومترها مسیر بتنی لبه ساحل استفاده می شود. بازدیدکنندگان می توانند روی عرشه های چوبی بنشینند و پاهای خود را به سمت داخل آب آویزان کنند. به طور کلی خاک رس را در معماری منظر به صورت افقی می بینیم، اما در پارک لنگر، آنها از خلاقیت بیشتری استفاده کرده اند .یک گل طولانی که از وسط با یک شی چهل قسمتی برش داده شده، محل را برای نشستن فراهم می کند. این کار به شدت الهام بخش است و بر طبیعت پارک تأکید دارد.
اطراف پارک لنگر به طور کلی ساختمانها، 3 تا 4 طبقه هستند. یکی از بلندترین آنها، مرکز کنفرانس سفید، از ساختارهای تعیین کننده در اطراف منطقه است و در قیاس با ساختمانهای دیگر به طور چشمگیری بلند و خیره کننده است و انعکاس آن در کانال پارک لنگر دیده می شود.
پارک لنگر یک اکوسیستم کاملاً جدید ایجاد کرده و این منطقه را زنده کرده است. درختان، گیاهان و آب، برای ساکنان و بازدیدکنندگان، راههایی برای تجربه زیستگاه های مختلف حومه سوئد فراهم می کند.
