در زمینی به مساحت 17 جریب که قبلاً متروکه و محل کارخانه گرامافون سازی EMI بود، محلی بی نظیر با رویکرد اشتغال زایی شکل گرفت که 4000 شغل جدید برای شرکتهای کوچک و متوسط ایجاد کرده است. در حالی که سایت از دسترسی حمل و نقل عمومی عالی و کراس ریل جدید برخوردار است، اما هویت خود را از دست داده بود. پس از تحقیقات گسترده در مورد مورفولوژی این مکان، نام آن به “کارخانه قدیمی وینیل” تغییر یافت.
تعریف یک طرح اصلی و جدید در سایت، امکان تجزیه و تحلیل مکان را فراهم کرد. ترکیبی از کاربریها که هم در ساختمانهای جدید و هم در ساختمانهای موجود همگی توسط فضاهای عمومی پر جنب و جوش و فعال، احاطه شده بودند، به کار گرفته شد. (ترکیب فضاهایی که جوی شبیه به محوطه های دانشگاه داشتند.) جاه طلبی طراحان این بود که تاریخ خارق العاده سایت را در نظر بگیرند و به پتانسیلهای محله، با ایجاد کاربریهای مختلط و دسترسی حمل و نقل عالی، توجه کنند.
ردپای تاریخچه گرامافون در طرح جدید
در این سایت بود که گرامافون های معروف HMV تولید شد و رکوردهای کارخانه EMI زده شد. طراحی منظر این محوطه بر مبنای ایجاد فضاهای باز مبتنی بر تاریخ است. این فضاهای عمومی توسط یک مسیر عابر پیاده جدید به نام “شیار” به هم متصل می شوند که از مرکز سایت عبور می کند و قطعات ساختمانی و فضای باز جدید را به هم متصل می کند.
مهم این بود که تاریخ غنی کارخانه قدیمی وینیل در طراحی ثبت شود. ویژگیهای هنری، از جمله مجسمه های گرامافون بزرگ، مجسمه ۲۰ فوتی سگ Nipper کارخانه، که در لوگوی آن وجود دارد، و واحدهای بتنی سفارشی که منعکس کننده رکوردهای تولید گرامافون وینیل هستند، همگی به ثبت این تاریخ برای ایجاد یک فضای عمومی سرگرم کننده و خاص کمک کردند.
این طرح همچنین دستاوردهای مخترع، Alan Dower Blumlein، را که یکی از پرکارترین مخترعان بریتانیایی قرن بیستم بود، تجلیل می کند که سهم عمده ای در ضبط صدا، مخابرات، تلویزیون و رادار داشت.
هشت آیکون فلزی ساخته شده، با دقت بر روی سنگفرشهای سفارشی در میدان وینیل، در نزدیکی محل تاسیسات تحقیقاتی سابق EMI که Blumlein در آن کار می کرد، حک شده اند. همه فضاهای عمومی نیز به نام ساختمانهای کارخانه سابق که در هر مکان خاص یافت شده بودند، نامگذاری شدند.
فضای عمومی در کارخانه قدیمی وینیل تعدادی از طرحهای معماری را به هم متصل می کند و از ثبات در سراسر چارچوب طراحی، اطمینان می‌دهد. کاشت بیش از 270 درخت جدید، زیرساختهای سبز متصل، اکوسیستم های جدید و بهبود تنوع حیات وحش را، از طریق سایتی که قبلاً ارزش تنوع زیستی کمی داشت، تضمین می کند. این کاشت جدید به کاهش تاثیر تغییرات آب و هوایی، کاهش آلودگی هوا، مدیریت پایدار زهکشی و افزایش تنوع زیستی و اکولوژیکی کمک می کند. با اجرای هر مرحله از توسعه سایت، حجم کاشت پایدار شهری برای کمک به رفع این چالش ها افزایش می یابد.
